Woord: sjacheren
sjacheren , schachêln , sjachêln
, schacheren. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
sjacheren , sjaggeln , schaggeln , [werkwoord]
, 1 schacheren. (Hebr. = rondgaan om handel te drijven. Dozij, Oosterlingen, blz. 81).; 2 oneerlijk doen bjj ‘t spel, bij handel enz. || besjaggeln; schaggeln Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
sjacheren , sjacheren
, handelen Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Winschoter bargoens, in: Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank |
sjacheren , skaggere , werkwoord
, Zie beskaggere. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
sjacheren , sjacheln , sjachern , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidwest-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, noord). Ook sjachern = sjacheren Die sjachelt alles bij mekaar (Sle), Hij zit altied an te sjachern, ...sjacheln (Dwi), (zelfst.) Hij probeert mit sjachern an de kost te komen (Nije) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
sjacheren , sjachelen , sjacheren , werkwoord
, sjacheren: ongeregelde handel drijven Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
sjacheren , sjaggelen
, sjacheren. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
sjacheren , sjachele , werkwoord
, handelen (Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
sjacheren , sjachere , zwak werkwoord
, WBD III.3.1:50 'sjacheren' = verkwanselen; WBD III.3.2:195 'sjachelen' = knutselen; WBD III.3.1:77 'sjachelaar' = idem Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |