Woord: schwung
schwung , swoeng , mannelijk
, [D.: Schwung] vaart, snelheid. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
schwung , sjwóng , sjwunk , mannelijk
, vaart, gang. Dao zit sjwóng in: daar zit vaart in.; sjwunk sjwunke of:sjwung, sjwunkske: omzwaai; booromslag. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
schwung , zwung
, flits, zwaai; ik zoag um in enne zwung. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
schwung , swoeng , 0
, (Zuidoost-Drenthe, Zuidwest-Drenthe). Hoogduits: Schwung = elan, gang, vaart Het was allemaol zo saai, der zat heilemaol gien swoeng in (Bov), Zorg daj de swoeng der in holdt (Klv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
schwung , zwoeng
, vaart, snelheid, gang (O.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
schwung , zjoem , zelfstandig naamwoord
, fut (Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |