Woord: puntelijk
|
puntelijk , punnêlk
, zooveel als: hoewel armoedig, toch zindelijk gekleed; vooral van vrouwen gezegd. Middel-Nederlandsch puntelic = gepast; Deensch pynselig = sierlijk; pynt = opschik, sier. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
puntelijk , punnelk , [bijvoeglijk naamwoord]
, ook: punlek (Hogeland) =1 in de puntjes gekleed. Wat is zai punnelk!; 2 mooi. Punnelk weer. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
puntelijk , puntelek
, punctueel, precies, nauwkeurig. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
puntelijk , puntelik
, puntelikker, puntelikste , punctueel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
puntelijk , peuntelik , bijvoeglijk naamwoord
, punctueel , VB: Ze ês peuntelik op hëur wérk, ich kên neet aanders zegke. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
puntelijk , puntelijk
, 1. puntig, spits toelopend; 2. middelmatig; 3. secuur, precies (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
puntelijk , [punctueel] , puntjelik
, puntjeliker, puntjelikst , punctueel , Puntjelik op tied zeen. T’r puntjelik verzörgdj oetzeen. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
puntelijk , pûntelik , pûntjelik , bijwoord
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede vorm Nederweerts, Ospels; accuraat, zorgvuldig Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |