Woord: preuts
|
preuts , preutsch
, meestal prutsch en prut = gemakkelijk, toegevend. Het wordt gewoonlijk hier in den ontkennenden zin gebruikt. , Hij is niet prut. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
preuts , prėpsj , pröpsj
, prėpsjer, prėpsjte/própsjer, própsjte , koppig, stuurs; afwijzend; preuts.; própsj kribbig Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
preuts , präötsj , vrouwelijk
, präötsje , präötsjke , preuts meisje. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
preuts , preuts , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, preuts ...en nou in verwachting, en ze was nog wal zo preuts (Wed) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
preuts , pruts , bijvoeglijk naamwoord
, verlegen, preuts. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
preuts , preuts , bijvoeglijk naamwoord
, 1. trots, verwaand 2. preuts, kuis, ingetogen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
preuts , preutsig , preutserig
, preuts. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |