Woord: pork
|
pork , purk , mannelijk
, purken , dwerg, achterblijver. Al wat bij de geboorte beneden het middelmatige is, al wat slecht groeit en in het oog vallend achterlijk blijft, noemt men alligt een purk. Dat schaap heeft twee goede lammeren, maar de derde is een purk, een purkje. Zoo zegt men ook van kinderen die ten gevolge van ligchaamsgebreken of verwaarloosde opvoeding achterlijk en klein blijven: het zijn purken. Bron: Bouman, J. (1871), De Volkstaal in Noordholland, Purmerend. |
|
pork , pòrk , pòdderik , mannelijk
, klein kind. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
pork , pōrk , pōrks, pōrkes, bōrk
, dwerg, achterlijk, klein schepseltje; klein, gedrongen kereltje; slecht stomp mes, ook pōr en Noord-Hollandsch, Oostfriesch purks. – Westfaalsch purk, Holsteinsch spurks = kleine jongen, dwerg, Driburg purre, Deensch purk; bōrk, dwergachtig persoontje, klein, gedrongen mannetje; ʼn bōrk van ʼn kereltje. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
pork , pö̀rk , mannelijk, vrouwelijk
, Zie ook: pòrre. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
pork , purk , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, Verkl. purkie. Een klein, niet uitgegroeid kind of dier; dwerg, achterblijver (de Wormer). – Synon. punnek, puk, urk. || Dat kind is toch zo’n purk, ’t wil maar niet groeien. ’t Skeep (schaap) heb twee goeie lammeren, maar ’et derde is ’en purkie. ’t Benne purken. – Evenzo elders in N.-Holl. (BOUMAN 86). Ook in het O. van ons land is pork een klein kind (O. Volkst. 1, 151). In Oost-Friesl. betekent purks dwerg (KOOLMAN 2, 776). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
pork , pōrk*
, vergel. bōrk *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
pork , pö̀rk , mannelijk, vrouwelijk
, Zie ook: pòrre. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
pork , pork , [pork]
, trommelkoek Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
pork , pork , [pǫrk]
, dreumes Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
pork , bork , [zelfstandig naamwoord]
, nevenvorm van pork. || pork Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
pork , ördop , [zelfstandig naamwoord]
, pork, kleine jongen. , (Westerwolde) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
pork , pork , [zelfstandig naamwoord]
, 1 klein kind, kleine man. Dij pork wil ook wat te vertellen hebben! ‘t Is moar n pork; Westerwolde luutke porke, luttek porksken; 2 (Hl ) slecht, stomp mes; 3 oude schoffel of ander werktuig (Hogeland) Oldambt ook porkes, porks; elders ook bork. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
pork , orke , zelfstandig naamwoord onzijdig
, 1 klein kind, (geen scheldnaam). Bist doe doar, mien orke?; 2 varkentje. Dat swientje is nòg mor n orke. || ortbeer Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
pork , pork
, 1. klein kind 2. kleine volwassen man Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
pork , purk , pork , zelfstandig naamwoord
, 1. Klein kind. 2. Schelm, deugniet. Eigenlijk varken of varkensvlees. Vgl. Engels pork. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
pork , örrekie , zelfstandig naamwoord
, klein kind (LPW: Lop) Synoniem: *brakkie . In Gouda is een purrekie een ‘klein mensje, klein kind’ (Lafeber 1967, p. 149). Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
pork , pörk
, klein kind. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
pork , pork , purk , 0
, porken , Ook purk (Zuidwest-Drenthe, noord), vaak verkl. = 1. klein kind of dier Giet dat porkien ok al hen de de schoele? (Pdh), Wat een pork, neit? vinnig kereltje (Row), Dat zwientie is ok mor een porkie (Klv) 2. klein persoon Hie is mor een klein porkie, ij poest hum zo vort, mor woord hef e wel (Eex), Het is maar zo’n pork, maar wat is het een slim kerelken (Bco) 3. lichtgeraakt persoon Wat een pork van een kerel! (Sle), Het is een kwaod pork (Row), z. ook smork Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
pork , pork , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied) = meelgerecht van meel, melk, gist en rozijnen ‘Er werd een deeg gemaakt, vrij nat. Dat werd in een doek gedaan, dat in een pan met water paste. Dan werd dit deeg uitgekookt, zo’n anderhalf uur, dan was het voldoende gewassen. Het werd bij sommigen in plakken gesneden, zo stijf was het. Men haalde er met de vork stukken af. Het geheel werd overgoten met zute melk’ (Pdh) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
pork , porks , 0
, porksen , (Zuidoost-Drents veengebied, Veenkoloniën) = klein mensje Dei jonge is zo’n porks, dei wil mar nich groter worden (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
pork , pork , zelfstandig naamwoord
, de, et; klein kind, kleine persoon Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
pork , pork , pörk, pörke
, peuter. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
pork , purk
, 1. kleine man of kleine vrouw; 2. pudding; 3. vla. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |