Woord: peluw
peluw , peul , [zelfstandig naamwoord]
, peluw. Angels. pyle. Eng. pillow. Fri. pel. Nd. pöl. Zwi. pfülbe. Hd. Pfühl. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
peluw , pöl , mannelijk
, peluw. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
peluw , peul , peule
, bij v. Dale: peul, peluw, peuluw. Spreekwoord: Twei gelooven op ìjn peul is ìjn te veul (twee gelooven op ééne peul is één te veel) = gemengde huwelijken zijn zelden gelukkig; ook Drentsch, Oostfriesch, Oldenburgsch = Nederlandsch Twee gelooven op één kussen, daar slaapt de duivel tusschen; te Meiderich: Tweërlei glauben upp een küsse, lît der Duiwel midden tüsse. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
peluw , peluw , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, zie peuluw. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
peluw , peuluw , peulu, peule , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Zie de wdbb. || De peule van ’t bed. – Vgl. de samenst. windpeuluw. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
peluw , peul*
, bij v. Dale: peluw, peul, peuluw; Hoogduitsch Pfühl. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
peluw , pölf
, peluw. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
peluw , piöl , mannelijk
, peluw Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
peluw , peul , [zelfstandig naamwoord]
, peluw. Waarschuwing: Twij geleuven op ain peul Is ain te veul. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
peluw , pùl , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, pùlle , pùllken , peluw Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
peluw , pulling , pulf , mannelijk
, peluw (langwerpig kussen); pulf [Hub]. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
peluw , peul , peule
, peluw Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
peluw , peul , zelfstandig naamwoord
, Peluw. Vgl. bienepeul, beddepeul. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
peluw , pulf
, eikehouten plavuis waarop de stijl rust. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
peluw , pölling , zelfstandig naamwoord
, peluw. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
peluw , pöälf
, dikke sprej. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
peluw , pulf
, heel lang hoofdkussen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
peluw , peul , peule, pöl , 0
, peulen , Ook peule (Zuidoost-Drents veengebied, Zuidwest-Drenthe, zuid, Veenkoloniën), pöl (Pdh, Scho) = peluw Dat peul mut even opschud worden (Sle), Ik ligge graag met het heufd op een dikke peule (Ruw), Eerder haaj gien metras, mor een strozak mit een peul op de plaanken (Hijk) *Twie geleuven op een peul is ien teveul (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
peluw , pulling
, kussen, peluw. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
peluw , peuleve , peulige
, (Kampen) peluw. Ook: peulige (Kampereiland, Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
peluw , pieloow , zelfstandig naamwoord
, stof, vaste katoenen stof met de glanszijde (satijnbinding) boven, vooral voor broeken. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
peluw , peul , peule, peluw , zelfstandig naamwoord
, et, de; peluw, langwerpig onderkussen aan het hoofdeinde van het bed, onder de hoofdkussens, bij kou ook wel over de benen gelegd Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
peluw , pulling
, kussen (peluw) Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
peluw , pulling
, matras, peluw . Vroeger dikwijls gevuld met kapok of gehakseld stro. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
peluw , peul , peule, peuln, peulewe, peuleve, peuling, peulige,
, peluw (1. langwerpig kussen; 2. deel van een ploeg). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
peluw , pulling , zelfstandig naamwoord
, peluw, kussen (Den Bosch en Meierij; Helmond en Peelland; Land van Cuijk; Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
peluw , pläög , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, pläöge , pläögske , (Nederweerts, Ospels) peluw Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
peluw , pölf , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, pölve , pölfke , peluw Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
peluw , pulling , zelfstandig naamwoord
, peluw, een met kaf of veren gevulde zak op het voeteneinde v. h. bed langwerpig, rond onderkussen onder het hoofdkussen; R.J. èn daor nòg en pulling aachter gezèt; Cees Robben – ik hèb mar ene pulling óp et voetènd geleej; Henk van Rijen – leeter ginne pulling op et schoor? - ligt er geen peluw op de vliering?; WBD (III.2.1:103) 'peuling' = peluw; Verh.Verh.: wsch. hetzelfde woord als 'peluw', maar in een oudere vorm; (lat. pulvinus) A.P. de Bont – zelfstandig naamwoord m. 'peuling' - peluw; Jan Naaijkens - Dè's Biks – 'pölling' zn - peluw Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |