Woord: onweer
|
onweer , onweer , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, Zie de wdbb. – Ook slecht, onstuimig weer; storm en regen. || Gaan-je mit zuk onweer uit? ’t Is van de week alle dagen onweer. Wat ’en onweer, je zou der gien hond deurjagen. Soghtens een onweer uytten SW., savent bedaardet, Journ Caeskoper, 22 Juni 1669. 4 Dij(to) S. w(int), sneu, een groot onweer, ald., 4 Febr. 1670. – Evenzo elders in N.-Holl. Vroeger was het woord in deze zin ook elders gebruikelijk; zie Ned. Wdb. X, 2196. – Vgl. onwerig. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
onweer , onweer
, (Hoogduitsch Unwetter) = onstuimig weer (in ’t Nederlandsch verouderd); vgl. zwoarweer *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
onweer , ônwer
, onweder. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
onweer , onwiäär , onzijdig
, onweer Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
onweer , omweer , ,
, onweer; heel slecht weer. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
onweer , onweer , zelfstandig naamwoord onzijdig
, 1 sterke wind met regen, sneeuw of hagel.; 2 swoar weer, ook fig.: ‘t Onweer was ter nait van de locht. || onweersvogel Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
onweer , onweer , zelfstandig naamwoord
, Ook: slecht, onstuimig weer. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
onweer , ónwaer , onzijdig
, ónwaere , ónwaerke , onweer. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
onweer , onweer , 0
, 1. onweer Gisternacht har wai bai ons onweer, het weerlichtte en dunderde omraok (Pei) 2. slecht weer Je moet met dat onweer in hoes blieven (Bal) 3. trammelant, gedonder (Zuidwest-Drenthe, zuid, Zuidoost-Drents veengebied) Bij die meinsen is het altied onwèer (Pes), De plietsie giet er langs, der zal wel waorens onweer wezen (Klv), Dei hef onweer in de kop hij maakt veel lawaai (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
onweer , onweer
, onweer Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
onweer , onweer , zelfstandig naamwoord
, et 1. onweer 2. slecht weer 3. plezierige drukte; vooral: gebeurtenis van een geboorte, begin daarvan Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
onweer , omweer , zelfstandig naamwoord
, onwere , omweertie , onweer Gunter viert ‘t al; me krijge omweer Daar bliksemt het al; we krijgen onweer Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
onweer , onweer
, in de weerspreuk: onweer in ’t dorre hout (d.w.z. herfst of winter), maakt ’t veurjaar (of: zomer) nat en koud. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
onweer , ónwaer , zelfstandig naamwoord
, ónwaere , ónwaerke , onweer Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
onweer , ónwaer , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, ónwaere , ónwaerke , onweer Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
onweer , ónwaer
, onweer Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |