Woord: ommaken
ommaken , ommoaken , [werkwoord]
, omspitten. Toen ommoaken. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ommaken , ummemaeken
, omspitten, omploegen. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
ommaken , ummemaeken
, maeken umme, ummemaekt (ummemäk) , spitten. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
ommaken , ummemaken , ummaken
, zie: ummespitten. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
ommaken , ummaoken , ummemaken
, omploegen, omspitten. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |