Woord: merrieveulen
|
merrieveulen , mèrrieveule
, vrouwelijk jong van een paard. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
merrieveulen , meernvul
, merrieveulen. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
merrieveulen , meervul
, merenvullegie , merrieveulen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
merrieveulen , moorvul , mèervul, merrievul , 0
, (Kop van Drenthe, Midden-Drenthe, Zuidoost-Drenthe). Ook mèervul (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe), merrievul (niet Kop van Drenthe, Veenkoloniën) = vrouwelijk veulen Wij hebt een mooi moorvul kregen (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
merrieveulen , märrievöllen , märrievullen
, (Kampereiland, Kamperveen) merrieveulen. Ook: Gunninks woordenlijst van 1908: märrievullen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
merrieveulen , merevool , marrieveuelen, merrieveulen , zelfstandig naamwoord
, en var. et; vrouwelijk veulen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
merrieveulen , meervöl
, merrieveulen (O.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
merrieveulen , mèèrvölle , zelfstandig naamwoord
, WBD vrouwelijk jong van een paard, ook genoemd 'mèrreveuleke'; WBD vullemèèr - dragende merrie, ook genoemd 'völmèrrie'; WNT MERRIEVEULEN - vrouwelijk veulen Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |