Woord: menig
|
menig , mennig
, Meenig. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
|
menig , mennig
, menig, gelijk mennigte voor menigte, ook in andere woorden. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
menig , minnig
, menig. Bron: Bisschop, W. (1862), ‘Het Dordsche taaleigen. Bijdrage tot de kennis der Hollandsche dialekten’, in: De Taalgids 4, 27-48. |
|
menig , mennich , [voornaamwoord]
, menig. H.i.10. iii.48,51. Mennigte, eene menigte. Ook Fri. Dre. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
menig , mennig
, menig; ʼn dag of mennig = eenige dagen; ook Gron. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
menig , mennig , telwoord
, menig. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
menig , mennîg , minnîg
, (Hoogeland) = menig, velen, ook in samenstellingen: houmennîg (klemtoon op: hou), hoeveel voorwerpen, personen, enz.; hou mennig, of: houveul stark wassen zij? = hoevelen waren zij in getal? Met den klemtoon op: men = hoe menigeen, hoe velen; hou mennîg arm mens dei gijn zat eten krigt! – de houmennîgste = de hoeveelste, naar de rij af. Noord-Brabantsch, Nedersaksisch mennig = menig; Oostfriesch mennîg, Kil. menigh, mannigh, Oud-Friesch monich, manich, monech, manch, mang; Friesch mennig, Saterlandsch manich, Oud-Saks. manag, maneg, Anglosaksisch manig, maenig, moneg, Oud-Engelsch manig, Engelsch many, Oud-Hoogduitsch manag, maneg, manig, Middel-Hoogduitsch maneg, manee, mane, manch, manich, maning, menig, menic, meng, mäng, menc, Hoogduitsch manch, Gothisch manags. Zie ook: stōk of mennig, en onder art. toubinnen; mennîge, menige; Westendorp: mennige = eenige. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
menig , menig , mennig , telwoord
, Daarnaast ook mennig. Zie de wdbb. || Ik heb al mennige koe an je verkocht. ’t Is mennig keer ’beurd, dat ’et water over de dijk liep. Hij komt al mennig jaar an de mart (markt). – De vorm mennig is ook in W.-Friesl. gebruikelijk en komt ook bij de 17de-eeuwse Amsterdammers voor; vgl. NAUTA, Aant. op Bredero, § 41β. Evenzo in Friesl.; in Oost-Friesl. zegt men mennîg (KOOLMAN 2, 591). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
menig , mennig*
, vergel. ruter -op -peerd *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
menig , mennig
, menig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
menig , mennig
, menig Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
menig , mienig , ,
, menig; menigmaal. Ook: mènnigmǝl. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
menig , menneg , [voornaamwoord]
, Veur n joar menneg (Westerkwartier) = veur minnig joar. n Moal òf menneg (Westerwolde) = n moal òf wat. || minneg , (Westerkwartier en Westerwolde) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
menig , minneg , [voornaamwoord]
, menig. Hou minneg wazzen ze? = hoeveel waren er? n Stok òf minneg = een stuk of wat. ‘t Gebeurde noa n dag òf minneg. Goundag joe minneg! = goeien dag allemaal! Spr. Der wòrdt minneg zak toubonnen, dij nait vol is = menigeen moet van tafel opstaan, die niet verzadigd is. || menneg Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
menig , menneg , onbepaald voornaamwoord
, menig. Wonn mennegsn?, de hoeveelste? Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
menig , menneg
, veel, verscheidene Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
menig , mienig , onbepaald telwoord
, Verouderd voor menig. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
menig , mènnich
, menig. Tösjen daen tiet haet noch mènnich veugelke gesjeete, waat noe noch gei kunjtjen haet: er kan nog heel wat gebeuren, eer het zo ver is. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
menig , mennig , mienig, meinig, menig, mainig , bijvoeglijk naamwoord, onbepaald telwoord
, Ook mienig (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied), meinig (Kop van Drenthe, Midden-Drenthe, Veenkoloniën), menig (veengeb. Zuid-Drenthe), mainig (Veenkoloniën) = 1. menig Hai het mennig keer dronken west (Zui), Mennig hoesholden wil gien gedoe met dat volk hebben (Bor), Daor hebt ze mienig jaor woond (Exl) 2. menigeen (Midden-Drenthe) Mennig hef der schaande van spreuken (Bal) 3. enige (Zuidwest-Drenthe, ti, veroud.) Ik wol der wal een stuk of mennig van hebben (Die), Een week of mennig (ti) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
menig , minnig
, menig. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
menig , menig , männig
, menig. Ook: Gunninks woordenlijst van 1908: männig (Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
menig , mânneg
, menig. Mânneg iene zol teegn dat wârk opzien. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
menig , mennig , onbepaald voornaamwoord
, menig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
menig , mennig , onbepaald voornaamwoord
, menig , mennig VB: mennig keend zoûw bly zién mêt zoe e sjpuülgood, oonkenténte vlëgel. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
menig , mennig
, menig; mentig, erg veel (Oldebroek, Wezep); mennigmeer, min of meer; mennigsen, de hoeveelste. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
menig , mennig
, menig , Mennig kindj haet gesjeie aojers. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
menig , mènnig , bijvoeglijk naamwoord
, mènnige , menig Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
menig , mennige , voornaamwoord
, menige Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
menig , mennig
, mennige , menig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |