Woord: meischeut
|
meischeut , meisjeut , mannelijk
, meisjeut , scheut van plant in mei; ook van kind. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
meischeut , mèisjuüt , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, mèisjuüte , mèisjuütsje , regenbuitje , (mals regenbuitje) mèisjuüt VB: Nog e päor van die mèisjtuüte en de môs 'ns lore wie aal wês.; meiregentje VB: Nao zoe 'nne mèisjuüt zuús te 't gräos zich luchte. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
meischeut , meischeut
, 1. ongecontroleerde beweging; 2. plotselinge groei van jonge kinderen (O.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
meischeut , [groeischeut] , meisjuuet , mannelijk
, groeischeut , Doe kriegs nog eine meisjuuet. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
meischeut , meisjuët , zelfstandig naamwoord
, meisjuët , meisjuëtje , 1. groeistuip, plotselinge snelle groei die – zoals aan kinderen werd verteld – zich zou voordoen als men in mei in de regen loopt: dao kries se eine meisjuët van(ne) – daar word je groot van 2. (meervoud) jonge uitspruitsels in mei Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
meischeut , meischeut , meischuuët , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, tweede vorm Weerts (stadweerts); groeikracht, extra ( in mei) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
meischeut , maajscheut , zelfstandig naamwoord
, Frans Verbunt - groeipijn Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |