Woord: mauwer
mauwer , mauwerd , mannelijk
, zaniker. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
mauwer , mauwerd
, zeurpiet. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
mauwer , mauwerd
, zeurpiet Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
mauwer , mauwerd , zelfstandig naamwoord
, zeurpiet, klagerig persoon. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
mauwer , mauwerd
, klagerig persoon, zeurpiet. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
mauwer , maawerd , maawer , zelfstandig naamwoord
, iemand die zeurt, kletspraat verkoopt; want 't is waor: die groote tooten; die praoters en die maawers, al; die raoteleers en zwetsers; dè zijn de ware kooplui nie; ik mot ze nie, die kletsers! (Piet Heerkens; uit ‘Vertesselkes, ‘Hannes Kaokel, van Baokel’, 1944); Cees Robben – Wè maauwde van unne haauw-maauw.. maauwer... (19570631); Frans Verbunt - zeurpiet; ook: maawkónt; Stadsnieuws - We zèède tòch ene maawerd, tis bij jou nôot goed òf et dugd nie (080309) -Wat ben je toch een zeurpiet, het is bij jou nooit goed. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |