Woord: lodderen
|
lodderen , lōddern
, zich verlustigen in het zalige niets-doen, zijne zucht tot gemak eenige oogenblikken bot vieren. (v. Dale: lodderen = uit luiheid in bed liggen.) Vgl. dōddêrn. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
lodderen , lodderen , zwak werkwoord, intransitief
, Zich koesteren (in de zon). || Poesie leit in ’t zontje te lodderen. Kom, ik gaan wat in ’t zontje leggen lodderen. – Evenzo leest men bij J. DE DECKER, Rijmoeffeningen 1, 148: “(Die) staêg lui en ledig ligt en loddert in de zon”. In het Ned. is het woord nog gewoon in de zin van lui te bed liggen. Over de verdere bet. van het woord zie men DE JAGER, Freq. 2, 349. – Vgl. het synon. loeren. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
lodderen , lōddern
, vgl. dōddern *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
lodderen , loddern , [werkwoord]
, (in bed liggen te) luieren. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
lodderen , lodden , lottern , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Midden-Drenthe). Ook lottern (Zuidwest-Drenthe, zuid) = zuigen aan een fopspeen etc. Hie zit aal op zien foptet te lodden (Dro) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
lodderen , lodderen , werkwoord
, dik, slap hangen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
lodderen , lodderen
, uitzakken van kleren (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
lodderen , loedere , werkwoord
, rollen met bal, zacht Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |