Woord: kuiskalf
|
kuiskalf , kuikalf
, zie: kui. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
kuiskalf , kuus , kuis, kuiskalf, kuissie , zelfstandig naamwoord
, (KRS: Wijk, Lang, Coth, Bunn, Hout, Scha; LPW: IJss, Mont, Bens, Lop, Cab, Pols), kuuskalf (KRS: Werk), kuiskalf (KRS: Coth; LPW: Bens), kuissie (KRS: Lang), kuis (LPW: IJss, Bens, Cab, Pols), koissie (LPW: Mont), koessie (LPW: Pols) 1. vaarskalf (KRS: Wijk, Lang, Coth, Werk, Bunn, Hout, Scha; LPW: Pols) 2. (zn) lokroep voor een kalf (KRS: Werk; LPW: Cab) Zie ook *koes . In de Vechtstreek is kuus de lokroep voor een big of varken (Van Veen 1989, p. 81) en kies de lokroep voor een kalf (Van Veen 1989, p. 76). Zie hoofdstuk 4, punt 6: het vee . Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
kuiskalf , kuiskalf , keukalf, keuskalf, kuikalf, kuuskalf , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe). Ook keukalf, keuskalf (Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid), kuikalf (Kop van Drenthe), kuuskalf (Zuidwest-Drenthe, zuid) = vrouwelijk kalf Ik heb van die kou laifst ’n kuikaalf (Rod), Wat is het Een kuikaalf of een bol? (Row), zie ook kuisien Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kuiskalf , kuiskalf , zelfstandig naamwoord
, et; vaarskalf Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kuiskalf , kuuskalf , kieskalf
, vaarskalf. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |