Woord: keen
keen , kêne
, kloof, barst; in winterhanden. - Diepe kêne. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
keen , kein , keen , vrouwelijk
, keine/keene , keinke/keenke , keen, kloof, spleet of barst in huid tengevolge van dikke eeltlaag.; keen kiem Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
keen , keen , zelfstandig naamwoord
, kloof in vinger of teen (KRS: Coth) Ook in de Vechtstreek (Van Veen 1989, p. 74). Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
keen , kene , keen , 0
, kenen , (Zuidwest-Drenthe). Ook keen. Vaak mv. = kloof, groef in de hand, ook in de hiel, ontstaat vooral in de winter en is moeilijk te genezen Ik heb een kene ien de vinger (Bro), Aj een kene in de vinger hadden een wollen draod deur de russel en in de kene dan haj hum zo weer zachte (Ruw), ...die kuj het beste insmeren mit dassenvet of kattevet aans hielt ze slecht (Mep) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
keen , keen , bijvoeglijk naamwoord
, (N:Zuidwest-Drenthe) = hard Een kene plaanke Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
keen , koende , 0
, (zw) = kloof Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
keen , kin , zelfstandig naamwoord
, et; ruimte links en rechts van het gat in de zolder waarop men graan opslaat Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
keen , keen
, kiem (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
keen , keen , vrouwelijk
, kene , keenke , kloof in huid , Kene ane henj höbbe. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
keen , keen , zelfstandig naamwoord
, kene , keenke , snee, huidkloof, kerf Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
keen , keên , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, keêne , keenke , huidkloof, kerf in vinger Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |