Woord: kaaiman
kaaiman , kaaiman , [zelfstandig naamwoord]
, een baas. n Kaaiman van n snouk. || grote; reusachtig Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
kaaiman , kaaiman , zelfstandig naamwoord
, de; beschuit Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
kaaiman , kaajman , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , groot , (persoon of voorwerp) kaajman Bron: Jaspars, G. en H. FiƩvez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
kaaiman , [lapjeskat] , kaaieman
, lapjeskat (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |