Woord: jotteren
|
jotteren , jöttere
, óngedurrig bezig zîen. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
jotteren , jutteren , jutten
, (Kampen) wiegende beweging maken. Ook: jutten (Kampereiland, Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
jotteren , juttere , werkwoord
, jutter, jutterde, gejutterd , [O] 1. schudden, wiebelen De taefel stong te juttere De tafel stond te wiebelen 2. wrikken ’t Viel nie mee om die paol los te juttere Het viel niet mee om die paal los te wrikken Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
jotteren , [rammelen, trillen] , jottere
, rammelen, wrikken Bron: Gast, C. de (2011), ’t Boekske van de Aolburgse taol, Wijk en Aalburg: Stichting behoud Aalburgs dialect. |
|
jotteren , jodderen
, 1. iets jachtig doen; 2. lostrillen; 3. hevig door elkaar schudden (ook: jotteren); 4. doorwerken; 5. ongecontroleerd bewegen; 6. woelen; 7. zaniken. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |