Woord: jeuk
jeuk , jeuk , [zelfstandig naamwoord]
, Last van jeuk hebben. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
jeuk , jeukte , [zelfstandig naamwoord]
, 1 jeuk; 2 zorg. Doar hest nòg nooit gain jeukte over had (H.O.) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
jeuk , jùkke , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, jeuk Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
jeuk , juk
, jeuk Bron: Spek, J. van der (1981), Zoetermeers woordenboek, Zoetermeer. |
jeuk , jeuk , zelfstandig naamwoord
, in de zegswijze moin ’n jeuk!, mij een zorg! Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
jeuk , jeuk , mannelijk
, jeuk. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
jeuk , jèùk , jöks
, jeuk. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
jeuk , [kriebel] , jökte
, jeuk. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
jeuk , jök
, jeuk. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
jeuk , jok , jeuk, jök, jokte, juik , 0
, (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe). Ook jeuk (Zuidoost-Drenthe, Noord-Drenthe), jök (Zuidoost-Drents zandgebied), jokte (Zuidwest-Drenthe, zuid), juik (klank tussen eu en ui (Zuidoost-Drents veengebied)) = jeuk Jeuk is slimmer as pien (Bco), Ik heb jok op de rogge (Dwi), Aj aover vloon proot, krieg ik jok aover de hiele hoed (Ruw) *Moeder oeze meid hef aaltied wat / Friemel an de neus en jok an ’t gat tekst van een liedje door jongens gezongen op de Slener markt of op een feest (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
jeuk , jokte , jokkeri’je , zelfstandig naamwoord
, de; jeuk Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
jeuk , jok , zelfstandig naamwoord
, jeuk of juk Ik heb jok an m’n rik Ik heb jeuk aan mijn rug Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
jeuk , juük , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , jeuk , Zw: juük ês erger es pyng: spottend gezegd van oude vrijsters. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
jeuk , juuwek
, jeuk Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
jeuk , juuk
, jeuk. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
jeuk , jökte , zelfstandig naamwoord
, jeuk. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
jeuk , jök , jeuken, jocht, jochte, jökken, jokte, jökt, jokte,
, jeuk. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
jeuk , schoek , sjoek
, jeuk (zuidelijke Zuiderzeekust). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
jeuk , jöks , jukt, juuk, ukt , zelfstandig naamwoord
, jeuk (Land van Cuijk); jukt; jeuk (Helmond en Peelland); juuk; jeuk (West-Brabant); ukt; jeuk (Den Bosch en Meijerij) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
jeuk , juuek , mannelijk
, jeuk , Altied juuek inne portemonnee höbbe: doorlopend geldgebrek hebben. Doe kums dich nog aan ’t kratse, woea se geine juuek höbs: je komt nog wel problemen tegen waar je ze niet verwacht. Juuek is erger den pien. Woea ich geine juuek höb, krats ich mich neet: andermans zaken gaan mij niet aan. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
jeuk , juëk
, jeuk; juëk is nötter den pien – jeuk is erger dan pijn Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
jeuk , jeuk , juuëk , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, eerste vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts); jeuk Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
jeuk , jêûk , zelfstandig naamwoord
, jeuk; gez. vB Waor gin jêûk is, daor krabde nie (Tilburgse Taaklplastiek 184) - geen gevolg zonder oorzaak; Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - de jêûk is èèrger as de pènt ('87) - gezegd door een vrouw (weduwe) die graag wil (her)trouwen. Frans Verbunt – ik wèns oe veul jêûk èn korte èèrmkes; Frans Verbunt – waor ge gin jêûk hèt daor krabde nie; Bijnamenboek Karel de Beer - Jan Jêûk = J.H. Dikkers (blz. 35); Interview Jolen - 1978 - “Dè bedoel ik, dès Jan Jêûk! Hoe hiete die nouw meej zene naom,…Jan…Hattie aaltij jêûk? Dè weet ik nie mar hij ha ne naom, hij ha ne naom!”. (transcriptie Hans Hessels, 2013); Naglijder op basis van JOOK (mnl. joecke) met scherplange oo. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |