Woord: hullie
|
hullie , heulie , hollie, hullie , persoonlijk voornaamwoord
, zie hij. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
hullie , heulie ,
, zij, 3de persoon mv. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
hullie , hullie
, zij, hen, hun. pvnw. en bez.vnw. [Box] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
hullie , halie
, hullie (was vroeger algemeen gebruikelijk voor ‘zij’). Halie hebbe d’r niks mee te make. Bron: Spek, J. van der (1981), Zoetermeers woordenboek, Zoetermeer. |
|
hullie , heulie , hullie, hulle, hunnie , persoonlijk voornaamwoord, bezittelijk voornaamwoord, wederkerend voornaamwoord
, 1. Persoonlijk voornaamwoord: hun, hen, zij. | Ik hew ’t heulie vroegen. | Ik hew heulie niet zien. | Heulie wazze niet thuis. | Hullie gane d’r ók heen. 2. Bezittelijk voornaamwoord: hun. | Hoe zou ’t mit heulie moeder weze? | Kè jij hullie vader? 3. Wederkerend voornaamwoord zich. | Ze verkleidde heulie. De vorm hullie is ontstaan uit hunlie(den). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
hullie , hullie , voornaamwoord
, hun, hen. Hullie wordt alleen gebruikt als er voor, aan of van voor staat of voor kan staan. In alle andere gevallen wordt zullie, gullie of ullie gebruikt. Zòdde hullie ginne cent geejve? Ullie hofke is schònder dan dè van hullie. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
hullie , hullie , gullie , persoonlijk voornaamwoord
, zij, hen, hun (meervoud) (KRS: Wijk, Lang, Coth, Werk, Bunn, Hout, Scha; LPW: IJss, Mont, Bens, Lop, Cab, Pols) Zie ook *zullie . Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
hullie , hullie
, hun. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
hullie , heulie , hullie, hunnie , persoonlijk voornaamwoord
, zij, hen Bij heulie is niks te haole Bij hen is niets te halen Heulie zijn d’r gistere al geweest, ’t is nog femilie van heulie Zij zijn er gisteren al geweest, het is nog familie van hen Ook hullie; Hunnie zijn ant peedunne Zij zijn bezig bieten uit te dunnen Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
hullie , hullie
, zij (mv) Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
hullie , hullie
, hun Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
hullie , hullie
, hen, soms ook gebruikt in de betekenis van zij', ’da’s van hullie = dat is van hen-' Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
hullie , hullie
, hen, soms ook gebruikt in de betekenis van zij', ’da’s van hullie = dat is van hen-' Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
hullie , hullie , zèij, hun
, 1. zij, hun, hen; 2. hun , Hullie hén dè gedòn. Zij hebben dat gedaan., Hullie vádder. Hun vader. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
hullie , heulie , heurluuj, hulie, hullie , persoonlijk voornaamwoord, meervoud
, zij. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |