Woord: hoks
|
hoks , hokse
, slordig iemand. Iej bint ’n grote hokse, alles heb iej èèm sloddereg an ’t lief zittn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
hoks , [goed persoon] , hokse
, een goeie hokse, een goed persoon (Oldebroek, Wezep). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
hoks , hoks , heks , zelfstandig naamwoord
, knieholte (Den Bosch en Meierij; Eindhoven en Kempenland); heks; knieholte (Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |