Woord: geheng
|
geheng , gehing
, hengsel van een deur. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
geheng , geheng , onzijdig
, hangwerk van deur of kozijn. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
geheng , gehèng , gehing , onzijdig
, gehènge/gehinge , gehèngske , scharnier.; gehing scharnier Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
geheng , gehèng
, hangwaerk ván en deur (b.v. scharniere). Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
geheng , gehéng
, huls met deurbeslag. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
geheng , gehèng , zelfstandig naamwoord
, hengsels. Gesmede hengsels op grote deuren en poorten. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
geheng , geheng
, scharnier. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
geheng , gehèngd
, scharnieren , Vur die déúr moet'te 'n stéérk gehèngd gebrûike anders hèng'tie zóó schiif. Voor die deur moet je sterke scharnieren gebruiken anders hangt ze zo scheef. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
geheng , geheng
, scharnier Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
geheng , [scharnier] , gehang , geheng
, scharnier van een (boerderij)deur (verouderd). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
geheng , gehéng , gehéngt , zelfstandig naamwoord
, hangwerk (Helmond en Peelland); gehèngt; Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
geheng , [scharnier ] , gehing , onzijdig
, scharnier , zie ook her, sjerneer , De duuer is oet ’t gehing. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
geheng , gehing
, hang- en sluitwerk (afgeleid van het werkwoord hengen – doen hangen); ingewanden en organen van een (geslacht) varken (>Jiddisch) zie ook gemuëk Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
geheng , gehing , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, gehinge , hengsel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
geheng , gehing , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, ingewanden van slachtvee, scharnierstuk Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
geheng , gehing
, scharnier Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |