Woord: hecht
hecht , hech
, wat biej t hech ehad hebm, iets vaker gedaan hebben Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
hecht , echien , echting
, hechting Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
hecht , ècht , zelfstandig naamwoord
, heft, van een mes. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
hecht , hecht , bijvoeglijk naamwoord
, hecht Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
hecht , hecht
, gesp, haak (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
hecht , echt , zelfstandig naamwoord
, heft van een mes (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
hecht , hicht , heejcht , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, hichte/heejchte , hichtje , eerste vorm Nederweerts; tweede vorm Ospels; handvat Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |