Woord: gruis
|
gruis , gruzen
, zemelen Bron: Boers, B. (1843), [Goerees] ‘Lijst van eenige verouderde, of in de provincie Zuidholland niet gebezigde Nederduitsche woorden, welke op het eiland Goedereede en Overflakkee nog heeden in gebruik zijn’, in: Beschrijving van het eiland Goedereede en Overflakkee, Sommelsdijk, pp. 48-57 |
|
gruis , gruus
, zemelen Bron: Boers, B. (1843), [Overflakkees] ‘Lijst van eenige verouderde, of in de provincie Zuidholland niet gebezigde Nederduitsche woorden, welke op het eiland Goedereede en Overflakkee nog heeden in gebruik zijn’, in: Beschrijving van het eiland Goedereede en Overflakkee, Sommelsdijk, pp. 48-57 |
|
gruis , grü̂s , onzijdig
, gruis. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
gruis , groes
, gruis; ’t pazlainen kōmke vōl in groes (Hoogeland) = het porseleinen kommetje viel aan gruis; zoo: stijngroes = fijn gestooten steen, dat tot schuren wordt gebruikt. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
gruis , gruis , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, Zie de wdbb. – Ook fijngemalen kruidnagelen of fiment. || Heb-je geen nagelen in huis, roer dan maar wat gruis in ’et vlees. Van vet met peper en gruis hou ik slordig (erg veel). – Evenzo in het Stad-Fri. nagelgruus. Vgl. kruidvet. – In verkl. als naam van een stuk land in de ban van Westzaanden. Thans onbekend. || Dat gruyske, Polderl. Westz. II (a° 1629). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
gruis , groes
, gruis, ien groes: tot gruis. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
gruis , gruus
, gruis. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
gruis , grüs , onzijdig
, gruis Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
gruis , grâaisje , ,
, gruisje, greintje, een heel klein beetje. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
gruis , groes , zelfstandig naamwoord onzijdig
, in ‘t Westerkwartier met lange oe, = gruis. Hai smeet de schuddel in groes. Zie groezels Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
gruis , gruus , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, gruis Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
gruis , gruus , onzijdig
, gruuze , gruuske , serpeling, klein visje.; gruus gruis Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
gruis , groes
, gruis. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
gruis , groes , gruus
, Ook gruus (Zuidwest-Drenthe, noord) = gruis Het lag almaol ien groes (Nsch), Groes van eierkolen wil niet best branden (Eex), Die klonties wil ik niet hebben, der zit mij teveul groes in (Odo), Het glas was kepot, het was an groes gruzelementen (Oos) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
gruis , gruus , groes
, gruis, bijv. gestampte of gemalen kruidnagelen. Ook: Gunninks woordenlijst van 1908: groes Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
gruis , gruus
, gruis. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
gruis , gruus , zelfstandig naamwoord
, et; gruis Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
gruis , gruús , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , gruis , gruús VB: Nao e päor jaor wäor de blok méleger gaans gruús gewoerde. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
gruis , gruus , zelfstandig naamwoord
, gruis. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
gruis , gruus
, 1. bezinksel in de koffie; 2. gemalen kruidnagel; 3. grovere bestanddelen van het meel; 4. grof meel met zemelen; 5. steenkolen. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
gruis , gruus , onzijdig
, gruis , De mienwirkers krege zwarte ouge van ’t koealegruus. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
gruis , gruûs , gruus
, gruis Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
gruis , gruûs , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, kolengruis Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
gruis , grèùs , zelfstandig naamwoord
, gruis, sintels; R.J. ónder stòf èn grèùs; WBD III.2.1:257 'gruis' = kolengruis Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
gruis , gruu~s
, gruis Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |