Woord: ginder
ginder , gunter
, Gints. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
ginder , geêr
, [Laren] doar geêr, daar ginder. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
ginder , gunter
, is de platte vorm voor ginds. Hij is ook in het 5de district van Zeeland in gebruik. Zie Dr. V. Eck in de Jagers Archief II, bl. 164. [Aanvulling J. van Lennep: voor ginds. Ginter en gunter zal men in ’t dagelijksch gesprek schier altijd hooren; ginds is witgedast.] Bron: Bisschop, W. (1862), ‘Het Dordsche taaleigen. Bijdrage tot de kennis der Hollandsche dialekten’, in: De Taalgids 4, 27-48. |
ginder , gun , dâgun , [bijwoord]
, ginder. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
ginder , gunter
, zie: gin. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
ginder , ginter , bijwoord
, ginds. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
ginder , gunders , gundert, gunder, gunne, guns, gunt, gun, gunten, g
, ginds, ginder; doar hijl gunders = daar heel in de verte; “Wol ie al noa hoes tou, wichtje? Zee ’k, doar gunder bie dat lichtje Is’n harbarg”. Drentsch, Dordsch, Zeeland gunter; Zuid-Holland gunterse; Oostfriesch günd, günn, günder, gündert, günnerd = verder weg, daar in de verte, ginds; Nedersaksisch gunt, gunnen = daar, in die streek, op die plaats; Holsteinsch günt = daar, aan de andere zijde, günthen = derwaarts; güntsiets = aan gene zijde. Middel-Nederlandsch: gint, van: gene, zoowel zelfstandig naamwoord ’t gint, als bijvoeglijk naamwoord (Verdam art. gint); ’t gunt voor: hetgene, komt voor in: Bewijs van de vrijheyt ende independentie der Vrije Oldampten; Rotterd. 1640, al daar bl. 5 achterin e.v. en in andere geschriften uit dien tijd over dat onderwerp; ook nog in staatsstukken van ± 1770. Vgl. West-Vlaamsch gunte = gindsch; gunter = ginder, ginds. (De Bo). Middel-Nederlandsch gene (in dialecten ook geune, gunne bv. aan gunnen kant), die daar, die gindsch, de straks genoemde; het tegenovergestelde van dese. – Ook in den vorm diegenige, Hoogduitsch derjenige. (Verdam). Engelsch yond, Angel-Saksisch geond; Oud-Friesch gunt, gint, jïnt, Gothisch jaind = ginds. Zuid-Holland gunt, gunne kant = gene kant. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
ginder , günter , daor günsent
, Ginds. Ook W.-Vl. (de Bo). Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
ginder , ginder , gunder, gunter , bijwoord
, Ook gunder. Daarnaast gunter. || Hij woont gunter. Ik gaan gunter henen (derwaarts). De vorm gunter komt in de spreektaal in geheel Holl., Zeel. en Vlaand. voor; zie Ned. Wdb. IV, 2379. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
ginder , günter , daor günsent
, Ginds. Ook W.-Vl. (de Bo). Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
ginder , gunter , ,
, ginder, daarginds. Ook B. 1790. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
ginder , gunder , gunders; guns; gunt; gunter , [bijwoord]
, in de vorm doargunder(s). Schertsend: n ìndje achter doargunders = 1. als men niet zeggen wil, waar; 2. heel ver weg. || gunter; gunts Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginder , gunders , [bijwoord]
, 1 bijw., zie gunder; 2 bvn. Dat gunderze hoes, dij gunderze boom = ginds huis, gindse boom. || gunder Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginder , gunt , [bijwoord]
, alleen in doargunt; || gunder; gunts Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginder , gunter , [bijwoord]
, ain dij guntert, Goa weg, doe gunter! Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginder , gunters , [bijwoord]
, gundels. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginder , gentr , bijwoord
, ginds Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
ginder , gunder
, ginds. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
ginder , gunders , doar gunne
, ginds Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
ginder , gunter , gunder , bijwoord
, Ginder. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
ginder , gunder
, geuns. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
ginder , giender , bijwoord
, ginds. 1. Hij is giender op aon. Hij is die kant uit. 2. Waor wònt Mie van den Hoorn? Gienderaachter. 3. Gienderwèèt is ’t te doen. Zie ook: geens. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
ginder , gunder
, ginds. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
ginder , gunder
, ginds. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
ginder , ginder , gonderd, gunder, gunderd , bijwoord
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe). Ook gonderd (Zuidwest-Drenthe). Voor var. z. ook daorgin = ginds Ginder in Uffelte is een straaljager dale evullen (Hav), Gonderd komp hij an (Die); gunder, gunderd, voor var. z. bij daorgin = daarginds Het peerd stait gunder in de tip (Bco), No hebt ze mar gunder het paosvuur maakt (Pdh), Dat is daor heil gunders daar, heel ver weg (Eel), Wat moet ie in mien tune. Maak daj wegkompt, van hier tot gunder (Bei), ...wel in de wèreld van hier en gunder wel hier en ginder (Wap), als bijvoeglijk naamwoord (Zuidoost-Drents veengebied) Hij leup an gunder kante van de weg (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
ginder , gunder , gänder, gunter, genter
, (Kampen) ginds. Ook: gänder (Kampereiland, Kamperveen), gunter, Gunninks woordenlijst van 1908: genter Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
ginder , gienderwijd , bijwoord
, ginds. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
ginder , gender
, ginds. De koene loop daor gender in de weie. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
ginder , giender
, ginds , És ge goed kèkt zie'de giender nog krék de kèrrektórre, dé's dieje van Liige Mierd. Als je goed kijkt zie je ginds nog net de kerktoren, dat is die van Lage Mierde. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
ginder , ginderd , ginder, ginds, gunder, ginne, geens , bijwoord
, ginds, daarginds Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
ginder , gunter , bijwoord
, ginds; Om de hier en gunter niet! Daar komt niets van in! Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
ginder , ginder , geenèènd
, daarginds Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
ginder , giender
, ginds, daar. ook “gienter”. in de uitdrukking: “gienderwèèd”, “daar in de verte”, “gienderaachter”, “daar achter”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
ginder , gunter , ginder, gunder , bijwoord
, ginds. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
ginder , gunder , gunter
, ginds; gunne, gindse. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
ginder , gunter , guntjer , bijwoord
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede vorm Nederweerts, Ospels; daarachter, ginds Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
ginder , giender , bijwoord
, ginder, ginds; Kees en Bart – Tilburgsche Post ca. 1935 – giender; gat hier èn giender (bastaardvloek); R.J. toen ik giender kwaam; Cees Robben – Giender... waor dè wegske kromt. (19590905); Henk van Rijen - wès daor ginder wir gònde? - wat is daarginds weer aan de hand; A.P. de Bont – giender bijw. - ginder, ginds; Jan Naaijkens - Dè's Biks (1992) - giender bw. - ginds Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |