Woord: flots
|
flots , flots , [zelfstandig naamwoord]
, zie flotsen Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
flots , flótsj , vrouwelijk
, flótsje , flutsjke , manziek vrouwmens. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
flots , flótsj
, klanknabootsing. En flótsj, dao vlooch de sjtop oete flesj: en met een plof vloog de kurk uit de fles. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
flots , flotse , 0
, flotsen , (Kop van Drenthe) = dikke, vette vrouw Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
flots , flôts , tussenwerpsel
, floep , flôts! VB: flôts dao sjproûng de kwakfrosj van de kaant 't wäoter ién. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
flots , [sloddervos] , flotse
, 1. sloddervos, slordig gekleed persoon; 2. losse massa. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
flots , [plukje pruimtabak] , flots , fluts
, 1. plukje pruimtabak; 2. plens, scheut, golf, straal water. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
flots , floêts , floets , zelfstandig naamwoord
, floetse , fluutske , 1. muts 2. ein floets van ein vroumes, ein gooi floêts – een goedaardige vrouw zie ook bluts (3) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
flots , floêts , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, floêtse/flótse , baret, hoed (apart model), vrouw, onstandvastige , vrouw, onverzorgde; flóts vrouw, gemakzuchtige Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |