Woord: fijt
|
fijt , aviet , den aviet
, de fijt Bron: Boers, B. (1843), [Goerees] ‘Lijst van eenige verouderde, of in de provincie Zuidholland niet gebezigde Nederduitsche woorden, welke op het eiland Goedereede en Overflakkee nog heeden in gebruik zijn’, in: Beschrijving van het eiland Goedereede en Overflakkee, Sommelsdijk, pp. 48-57 |
|
fijt , aviet , den aviet
, de fijt Bron: Boers, B. (1843), [Overflakkees] ‘Lijst van eenige verouderde, of in de provincie Zuidholland niet gebezigde Nederduitsche woorden, welke op het eiland Goedereede en Overflakkee nog heeden in gebruik zijn’, in: Beschrijving van het eiland Goedereede en Overflakkee, Sommelsdijk, pp. 48-57 |
|
fijt , fît , vrouwelijk
, fijt (zweer). Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
fijt , fiet , viet
, vijt, volgens v. Dale beter: fijt. Oostfriesch fît. fijt, kwaadaardige zweer aan een vinger; ʼt vietwief van Helpen, eene vrouw te Helpman die den naam had de viet te kunnen genezen (tweede helft dezer eeuw). Tallooze lijders hebben kennis met hare hardhandige behandeling gemaakt. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
fijt , fijk , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Fijt. || Ik heb de fijk in me vinger. Een felle fijck heeft in mijn duym geknaegt, SCHAAP, Bloemt. 138. ‒ Fijk is ook elders in N.-Holl. en in het Stad-Fri. bekend. Het wordt ook door KIL. vermeld en komt in vele verwante talen voor. Zie verder FRANCK op fijt. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
fijt , fiet
, fijt. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
fijt , fiet
, fijt Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
fijt , fiet , [zelfstandig naamwoord]
, minachtend voor zakmes: n òlle fiet. , (Hogeland) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
fijt , fiet , [zelfstandig naamwoord]
, fijt. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
fijt , fiet , [zelfstandig naamwoord]
, 1 poets, in de uitdrukking: ain n fiet òfzain = een poets bakken. Ook: ain n fiet òfzetten; dit uit: ain n fiet òfzain en ain n vörrel òfzetten (dV) Zie ‘t vöddel; 2 fieten oetrichten = streken uithalen. , (Hogeland en Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
fijt , fiet , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, fijt Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
fijt , fik , zelfstandig naamwoord
, Dialectische variant van fijt. Vgl. Fries fyk. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
fijt , fiet , onzijdig
, fijt. Ich höb ’t fiet aan ’nen doem: ik heb het fijt aan een duim. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
fijt , fitj
, fijt, aantasting van het beenvlees van een vingerkootje door etterige ontsteking van het nagelbed van een vinger. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
fijt , fîet
, langdurige óntstaeking ánne vinger. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
fijt , fiet , fiete
, Ook fiete (Zuidwest-Drenthe) = 1. fijt Hij haf fiet an de vinger (Nsch), Ik heb een lillijke zere vinger, as het mar gien fiet wordt (Coe), Die kou het fiet aan de poot (Eco) 2. (Kop van Drenthe, ov), in Hij perbeerde hom een fiet of te zein probeerde (te veel) aan hem te verdienen (Row) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
fijt , fiet
, fijt Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
fijt , fiet
, fijt. Hie hef fiet an de vinger. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
fijt , fiit
, fijt , Zie mér dég'get fiit nie kré ôn'new'we vinger, want dan zwèèr'ter 'n stukske af. Zie maar dat je het fijt niet krijgt aan je vinger, want dan zweert er een kootje af. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
fijt , fiet , zelfstandig naamwoord
, de, et 1. bep. ontsteking: fijt 2. grap, poets, streek Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
fijt , fiét , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, - , - , fijt , VB: Vuuraal es te ién de weenter las haws van fiét daan goûngs te langs de mör op. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
fijt , fiet , zelfstandig naamwoord
, fijt, soort ontsteking aan de vingertop. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
fijt , [fijt] , fik
, fijt, ontsteking en ettervorming aan de vingertop. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
fijt , fiet , mannelijk
, fijt, ontsteking aan de vingertop Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
fijt , fiêt , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, fijt Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
fijt , fèèt , zelfstandig naamwoord
, fijt Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
fijt , fie~t
, fijt Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |