Woord: estimeren
estimeren , àstemeern , estemeern , zwak werkwoord
, erkennen, achting betuigen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
estimeren , ėkstemeiere
, ėkstemeierde, haet of is geëkstemeiert , (Frans) estimer, hoogachten. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
estimeren , ekstemere , werkwoord
, ekstemeerde, ge-ekstemeerd , achten , (fr.'estimer') VB: De kêns doén wats te wêls, 't wörd toch neet ge-ekstemeerd.; waarderen (fr. estimer') (ekstemeerde, ge-ekstemeerd) VB: De môs 'ns ekstemere wat d'n awwers vuur dich gedoën hebbe. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
estimeren , estemieren
, (< fr. estimer) in z’n waardelaten (O.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
estimeren , [waarderen] , ekstemere
, ekstemeertj, ekstemeerdje, ge-ekstemeerdj , waarderen , Det weurtj neet ge-ekstemeerdj. Die ekstemere niks, die verknoeaje alles. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
estimeren , exemere , werkwoord
, exemeertj, exemeerdje, geëxemeerdj , waarderen, ontzag hebben voor (waarschijnlijk een verbastering van het Franse estimer) ook eksemere, ekstamere, ekstemere Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |