Woord: dunken
|
dunken , dünken , werkwoord
, dunken; wat dücht uw? wat dunkt u? Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
dunken , ducht
, voor: denkt, en: dunkt; wat ducht joe van de rais? = hoe denkt gij over de reis? mie ducht ’t mōs moar angoan = mij dacht, die moet maar doorgaan; hou ducht joe dat zoo? = hoe dunkt u dat zoo? “Mie ducht dat zunder knecht of maiden ’t Wel kon!” Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
dunken , düchten
, Dunken. Wat dücht u daorvan? Mîn dücht dat ’t zoo wel kan. Tu düchtte mîn. Tu hef mîn edücht. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
dunken , düchten
, Dunken. Wat dücht u daorvan? Mîn dücht dat ’t zoo wel kan. Tu düchtte mîn. Tu hef mîn edücht. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
dunken , döönken
, dunken. Mi döönkt, ook: mi ducht: mij dunkt Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
dunken , ducht , [werkwoord]
, 1 dunkt. Wat ducht tie der van? ook: wat dunkt tie? Dan in de verleden tijd: wat duchte die der van? Dat duchte mie zo.; 2 dacht. Zo ducht tie dat? = dacht je dat? In ‘t Westerkwartier is ducht naast dòcht altijd de verleden tijd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dunken , dunken , [werkwoord]
, ‘t Dunkt mie; ‘t ducht(e) mie; ‘t het mie dòcht. Verleden tijd ook docht(e): din haar zai genog doan, dòcht heur. Wat dunkt joe van de raais? = wat is uw oordeel? Wat ducht joe van de raais? = wat dacht u nu van de reis? Mie ducht(e), ‘t mos moar aangoan. Hou ducht joe dat zo? Zo is ‘t dunkt mie goud. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dunken , duchn , zwak werkwoord, onpersoonlijk
, dunken; miej duch, miej duch, Nou, nou! Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
dunken , dunkt
, Wa dunkt oe? Wat denk je ervan? Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
dunken , t ducht mie
, het dunkt mij Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
dunken , tunke
, tóch/tóchs, haet getoch , dunken, mening hebben. Mich tóch ’t góng neit: ik dacht het ging niet. Mich tunks, dat ’t zoo gout is: mij dunkt, dat het zo goed is. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
dunken , duchen
, duchen, educht , dunken. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
dunken , dunken , donken
, (Zuidoost-Drenthe, Noord-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, noord). Ook donken (Zuidwest-Drenthe) = 1. dunken Wat dunkt oe der van, kan’k het zo staon laoten? (Noo), Het donkt mij zo, wij mussen maor op huus an (Hgv), Dat zul mai dunken! Nou en of! (Row), Hum döchde, het har mit belasting te maken (Sle), (zelfst.) Naor mien dunken kun het wel ies zo weden (Wsv) 2. goeddunken As je het dunkt da’k in hoes kommen moet, dan kom ik in hoes (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
dunken , dunken
, dunken. Van dunken wezen ‘van mening zijn’ Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
dunken , dunkn
, dunken, bedenken. Mien dunk, iej mossn mien mâr is betaeln. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
dunken , donken , werkwoord
, dunken, denken, zich voorstellen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
dunken , duchten
, dunken, van mening zijn (O.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
dunken , tunke
, tunktj, tóch, getóch/getunktj , dunken, mening hebben of geven , Det tóch mich. Mich tunktj! Waat tunktj uch hievan? Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
dunken , tunke , werkwoord
, tunktj, tunkdje/tócht, getunkdj , dunken; waat tunktj dich? – 1. wat vind jij ervan? 2. zou je niet eens ophouden? 3. nu is het wel genoeg! nu is het welletjes!; mich tócht van neet – ik dacht van niet Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
dunken , tûnke , werkwoord
, tûnktj, tocht/toucht, getochtj/getouchtj , dunken, mening, van …. zijn Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
dunken , tûnke , werkwoord
, tûnktj, tocht/toucht zich, getochtj/getouchtj , zich wat -, verbeelden, zich wat Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
dunken , dunke , sterk werkwoord
, dunke - dòcht - gedòcht , dunken; D. Boutkan: (blz. 27) in de 3e pers. enk. presens wordt de k verzwegen: dungt Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |