Woord: doorn
|
doorn , doorn
, voor: de tong eener gesp. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
doorn , doorn , mannelijk
, dörne , doren. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
doorn , doorn , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, Zekere plant. Een soort van distel, met één hoge stengel en weinig bladeren. Lat. Carduus crispus (VAN HALL, Landh. Flora 117; OUDEMANS, Flora, 2, 128). Ook de Circium lanceolatum (VAN HALL, Landh. Flora 118) wordt aldus genoemd. ‒ De overige distels heten stekels (stikkels); zie aldaar. Een soort van doorns draagt de naam van Haagse dames. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
doorn , daore
, döör , doorn. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
doorn , doorn , [zelfstandig naamwoord]
, Gain roos zunder doorns. In ‘t Westerkwartier is doorn gewoon; elders zegt men stiekel. Maar toch ook algemeen hoagedoorn of hoageldoorn zie daar. Doch de dorens van de hagedoorn heten steeds heegstiekels. , uit ‘t Holl. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
doorn , doorn , [zelfstandig naamwoord]
, 1 harde knobbel in de moalstain, de molensteen, nl. als die van natuursteen is. Bij ‘t billen vliegen de vonken er af en wordt de bilhoamer gehavend. Zo’n doorn vliegt er meermalen in zijn geheel uit.; 2 harde plek binnen in een gekookte aardappel; oneetbaar. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
doorn , duern , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, duerne , duerntjen , doorn. n duern dr met oet n voot hebm, het ergste achter de rug hebben Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
doorn , döôr , vrouwelijk
, doornen De döôr pikke gruwelek, woeiend! De doornen prikken heel erg! [Box] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
doorn , dörres
, doornen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
doorn , daore , mannelijk
, däör , däörke , doorn, stekel. Hae is wiljt wie haas en geit door ’n däöre hek: hij doet het onmogelijke. Wenste mit de vot in de däör vils, zëk dan mer éns, welken daore dich gesjtaoken haet: als velen je aanvallen, maak dan maar eens uit, wie begonnen is. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
doorn , dör
, dorens; deen de dör schuwt mót oête brâmbaere blîeve. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
doorn , doorn , deurn
, doorns , Ook deurn (Zuidoost-Drenthe) = 1. doorn Toen ik een paar rozen plukken wol, kreeg ik een doorn in de vinger (Coe), Dat is mij een doorn in het oge (Dwi) 2. klein ongeblust kalksteentje in pleisterwerk, dat later openbarst (Zuidoost-Drents zandgebied) Gien rozen zunder deurns (Pdh) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
doorn , doorn
, doorn Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
doorn , dooren , zelfstandig naamwoord
, spr: Iets in z’n dooren krijge. Iets in het hoofd halen. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
doorn , daorne
, doorn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
doorn , dórres
, doornen , Pikkers én dórres is't zélfde, ôn allebaoj kun'dew aojge pikke én dé's nie zó fiin. Stekels en doornen is hetzelfde, aan beiden kun je, je zelf prikken en dat is niet zo leuk. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
doorn , doorn , zelfstandig naamwoord
, doornen , doorntjie , heg (ook heg zonder doornen) Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
doorn , doën , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, duün , duünsje , doorn , VB: Dèn doën ién m'nnen doûm transeneert mich. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
doorn , doorne , zelfstandig naamwoord
, doorns , doorn, stekel. Zie ook: stèkel. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
doorn , door , dore, doren, doore, doorn doorne
, dores , 1. doorn; 2. dorenhaag (haag- of meidoorn); doresstruuk, braamstruik. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
doorn , dèùr , zelfstandig naamwoord, meervoud
, doornen, doornstruiken (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
doorn , doeare , mannelijk
, däör , däörke , doorn , Det is einen doeare in zien oug. De däör staeken ’m: hij kan de weelde niet verdragen. Door ein däörehèk gaon: met geweld er tegenaan gaan. Ein däörehèk. Es se in Thoear op ein däörehèk houws, kumtj t’r nog meziek oet.: met geweld er tegenaan gaan. Ein däörehèk. Es se in Thoear op ein däörehèk houws, kumtj t’r nog meziek oet. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
doorn , doeërn , zelfstandig naamwoord
, duër , duërnke , doorn; duër zie doeërn Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
doorn , deûre , doôre, doeëre, doeërn , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, deûr/deur/duuër/duuërn , deûrke/deurke/duuërnke , (eerste en tweede vorm, Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels) doorn, eierdooier, (tweede vorm, Nederweerts) doorn, (derde vorm, Weerts (stadweerts)) doorn, eierdooier, (vierde vorm, Weerts (stadweerts)) doorn Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
doorn , doore , zelfstandig naamwoord
, dorens; A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant; Antwerpen 1952 – die rôoze hèbbe lange doores; D. Boutkan: die rôozen èbbe lange dôorens Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
doorn , daore
, dör , däörke , doorn Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |