INT Dialectwoordenboeken

Woord: dier

dier , deers , dieren, met name paarden.
Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift

dier , dier , onzijdig , diere , dier.
Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents

dier , dier , onzijdig , diere , dier.
Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak

dier , dijr , dijer , dier; ’t is ’n dijr, zegt men van een bewegelijk, lichtgeraakt meisje; ’n nuver dijr = een aardig, lief, mooi meisje; ’t is nog moar ’n dijr = nog maar een klein meisje. Oudtijds dier voor meisje, vrouw. Bij Vondel, e.a.: dier, diertje = meisje, dienstmeisje. In de eig. beteekenis gebruikt men het inzonderheid voor: paard; ’t is ’n mooi dijr; ’n mak dijr, enz.; van hoornvee heet het: ’n mooi bijst, enz. Ook in ’t algemeen voor paarden, hoornvee en schapen; in dat land is niks te vreten, ken gijn dijr leven; men zigt nog gijn dijr in ’t land. Middel-Nederlandsch dier = levend wezen in ’t algemeen, doch de beteekenis heeft zich verengd tot jong levend wezen van het vrouwelijk geslacht, meisje (Verdam). Spreekwoord: ’n Rentenijr is ’n arm dijr = de rentenier heeft het niet zoo volop als een boer, is, met dezen vergeleken, arm.
Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887)

dier , dier , onzijdig , Wat groot van omvang is, kokkerd. Wat ’n dier van ’n appel! Wat ’n dier van ’n nöze hef d(i)ee G(e)tjan (Gerrit Jan). Wat ’n dier van ’n haze! Zon dier van ’n kenîne hewe eslacht (met een gebaar).
Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff

dier , dier , onzijdig , Wat groot van omvang is, kokkerd. Wat ’n dier van ’n appel! Wat ’n dier van ’n nöze hef d(i)ee G(e)tjan (Gerrit Jan). Wat ’n dier van ’n haze. Zon dier van ’n kenîne hewe eslacht (met een gebaar).
Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer.

dier , deer , dier.
Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo.

dier , deer , onzijdig , deere , deertien , groot exemplaar, dier. ’n Deer vån nen appel: een heel grote appel
Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen

dier , gezonken daier , [zelfstandig naamwoord] , n daier mit n dikke pìns, dij delhangt (dV) , (Westerkwartier)
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen

dier , daaier , daier; der , zelfstandig naamwoord onzijdig , nevenvorm van daier, dair. Daaierntoen. ‘t Meervoud is meestal met lange a: daaiern mouten op tied heur gerak hebben.
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen

dier , dair , daier; daaier , zelfstandig naamwoord onzijdig , daiern , dairtje , 1 dier. Der zel die n lelk dair in de muit komen! = daar zul je nog pleizier van beleven. n Rintnaier Is n aarm daaier, een rentenier is maar arm, nl. vergeleken bij de tijd, dat hij nog boer was op zijn plaats. Spr. Hou dikker kòp, hou dommer dair!; 2 vleinaam, maar ook scheldnaam voor een meisje kom mor hier, mien lutje dair! Hest die zeer doan, aarm dair! - Minachtend: ‘t Is nog moar zo’n dair. Als scheldnaam: oakelk dair, doarze biste! En dan: n òld dair, n lèlk dair.; 3 een koe. Houveul geldt dat dair? Daaiern lopen in ‘t laand.; 4 een paard. Wat n mooi dair!; 5 ‘t lèlk dair = de alvleesklier van een geslacht beest.; 6 dair is ook wel het meervoud, vooral voor het vee: Nacht dekt mit ‘t zaachte klaid mensen en dair en dingen. (Nikl. Griep.) Ale dair wazzen verzörgd.. Zie lelk
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen

dier , deer , zelfstandig naamwoord, onzijdig , deers , deerkn , dier; n deer van n …, een hele grote …
Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl.

dier , deier , onzijdig , deiere , deierke , dier.
Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam

dier , dier , deer, dèer, deier, daier , dieren , Ook deer (Noord-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied veroud.), dèer (Zuidoost-Drents zandgebied), deier (Kop van Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied), daier (Veenkoloniën) = dier Ie kunt wel gek wezen mit een dier, maor het is gien mèense (Hgv), Dat daier is zaik (Eco)
Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum

dier , dier , dier
Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen

dier , diêr , bijvoeglijk naamwoord , duur. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929.
Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur.

dier , dier , zelfstandig naamwoord , et 1. dier, beest 2. aantrekkelijke vrouw, aantrekkelijk meisje 3. rotmens
Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte.

dier , dier , zelfstandig naamwoord, onzijdig , - , - , heerschap , (een fraai heerschap) dier
Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt

dier , diejer , dier
Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk.

dier , dier , dier, meerv. dieren en diers.
Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere.

dier , deer , onzijdig , dere , deerke , dier , Det is ein erm deer bie dae kaerel. Waat ei(n) lekker deer, dao wól ich waal ins mèt oetgaon.
Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn

dier , deer , deêr , zelfstandig naamwoord, onzijdig , deêre , deerke , (eerste vorm) dier, (tweede vorm) meisje (lief)
Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd.

<< vorige pagina