Woord: duikers
|
duikers , dukerochs
, verzachtend voor: duivelsch: dukerochs wicht. Zie ook: duker. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
duikers , dukers
, zie: duker en: gommes, alsook: Gr. Wbk. I Kol. 953, art. afgedokterd. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
duikers , dukers
, zie verdukerd *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
duikers , duker , duufker; duvelkoater! , [tussenwerpsel]
, basterdvloeken. Wel duker! = wel verbaasd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
duikers , duikers , duuksels, dukers, deuikers
, Ook duuksels (Zuidwest-Drenthe, zuid), dukers (Zuidwest-Drenthe, zuid, Zuidoost-Drents veengebied), deuikers (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe) = duivels Duikerse jong, woj maken, daj wegkomt (Sle), Het vuurwark was duikers mooi (Bor), Het is duuksels mooi, wat aj daor zegt (Zdw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
duikers , dukers , dusak
, te dukers!, te deksel! (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |