Woord: deemster
|
deemster , deemster , zelfstandig naamwoord
, Schemer, donkerte (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
deemster , deemer
, schemer. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
deemster , deemster , zelfstandig naamwoord
, duister. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
deemster , [nevel] , deemster
, nevel, mist; deemsterig, nevelig. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
deemster , deemster , zelfstandig naamwoord
, duister (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
deemster , deemster , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, schemering (late) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |