Woord: dalven
|
dalven , talve
, talfde, haet of is getallef , bargoens: bedelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
dalven , dalleve , werkwoord
, dallef, dallefde, gedallefd , zwerven Die vent lôôp nou al hêêl d’n ochend heen en weer te dalleve Die kerel zwerft nu al de hele ochtend heen en weer; ook dalleke: Dllekte, gedallekt: [O] slenteren Hij liep de godgááñsen dag maor over straet te dalleke Hij slenterde de godganse dag maar op straat Ook dêêseme Zie ook boñseme, bôôñseme Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
dalven , [drentelen] , dalven
, drentelen, onrustig heen en weer lopen. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |