Woord: dadel
|
dadel , doadel , [zelfstandig naamwoord]
, dadel. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dadel , dadel , daodel, daedel
, dadels , (Zuidoost-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid, Midden-Drenthe). Ook daodel (Noord-Drenthe), daedel (Zuidwest-Drenthe, noord) = dadel Ik bin niet zo gek op dadels, zie bint mij haost te zuut (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
dadel , dalie
, dadel. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
dadel , daol , zelfstandig naamwoord
, dadel (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
dadel , daandjel , daanjel , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, daandjele/daanjele , daandjelke/daanjelke , dadel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |