Woord: broekspijp
|
broekspijp , boksempiep , [zelfstandig naamwoord]
, 1 broekspijp.; 2 avondkoekoeksbloem (Hogeland), naar de vorm van de kelk; melandryum album. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
broekspijp , brookspiepe
, broekspijp. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
broekspijp , broekspiepe
, broekspijp; * hi hef beide biene in iene broekspiepe: hij kan niet opschieten. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
broekspijp , broekspiepe , broekspupe , zelfstandig naamwoord
, de; broekspijp Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
broekspijp , [smal stuk grond] , broekspiepe
, grondstuk met lange en smalle vorm. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
broekspijp , broekspèèp , zelfstandig naamwoord
, broekspèèp; WBD III.1.3:122 'broekspijp' = idem Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |