Woord: boekweitmaan
|
boekweitmaan , boukwaaitmoan , [zelfstandig naamwoord]
, de maan in ‘t laatst van Augustus en ‘t begin van September, die dan een tijdlang alle avonden even vroeg opkomt; hai ontzit nait. De boeren maakten er gebruik van, om bij zo’n lichte avond de boekweit te zichten; dit namelijk kon alleen gebeuren, als ‘t wat vochtig was, omdat anders de korrels er te los in zitten. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
boekweitmaan , boukwaaitmoane
, (ouderwets), maanstand die gunstig heette te zijn voor het zichten van boekweit Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
boekweitmaan , boekweitenmaon , boekweitmaon
, (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook boekweitmaon = volle maan in sept. Mit de boekweitenmaone gunk men de böllen bienden mit een zele van roggenstro (Dwij), Wij hebt het met de booukweit binnenkriegen mooi tröffen met de booukweitmaon een nacht met voldoende licht, waarvan men gebruik kon maken om zonder veel zaadverlies de boekweit te oogsten (Eex), ook de volle, wassende maan tijdens de galdagen rond 16 okt. (Pdh) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
boekweitmaan , boekweitemaone , zelfstandig naamwoord
, de; oogstmaan: in september (nl. de tijd met veel volle maan, waardoor men ook na het daglicht volop kan doorgaan met het oogsten van boekweit, zodat er weinig verloren hoeft te gaan) Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
boekweitmaan , [volle maan] , boekesmaon , boekweitenmaone
, (periode van) volle maan eind augustus/begin september, waarin er bij maanlicht kon worden geoogst: minder heet werk, en avonddauw die de zaadjes vasthoudt. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |