Woord: blindemannetje
blindemannetje , blinjemènneke speule
, spel waarbij één van de spelers die de anderen moet vangen geblinddoekt is. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
blindemannetje , bliendemannegien , zelfstandig naamwoord
, et; blindemannetje Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
blindemannetje , blênnemenneke , zelfstandig naamwoord
, blindenmannetje , (blindenmannetje spelen) blênnemenneke sjpuüle VB: Ore aachterèin hawwe de keender blênnemenneke gesjpëuld. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
blindemannetje , blèìjndemènneke
, blindemannetje (bepaald kinderspelletje) Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
blindemannetje , bliendemoer , bliendemoor
, blindemannetje (Oldebroek, Wezep). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
blindemannetje , blîndjemenke
, (verkleinwoord) blindemannetje (kinderspel) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |