Woord: blaak
|
blaak , blaak
, voor rook, mist, nevel. Blaken, voor weinig rooken, misten enz. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
blaak , blaok
, Walm. Afl. bläokerig, naar den rook smakend. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
blaak , blaok
, rook. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
blaak , blaok
, rook D’n blaok slùt ’r af De rook komt er af; walm Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
blaak , blook
, walm, rook. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
blaak , blaok , blaoke
, roet van een kaars of een petroleumlamp of petroleumstel Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
blaak , blak , zelfstandig naamwoord
, vlak, open veld, geen bebouwing. D’n blakke n’akker. in ’t Sander. * Dr. P.A.F. van Veen, Etymologisch woordenboek, de herkomst van onze woorden: blaken, glanzen, sterk verlicht zijn, zichtbaar. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
blaak , blaok , zelfstandig naamwoord
, walm, blaker. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
Blaak , d’n Blaek , eigennaam
, Blaakschendijk Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
blaak , blook
, walm Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
blaak , blaok
, walm Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
blaak , blôk
, walm Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
blaak , blaak
, rook door het veenbranden ontstaan. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
blaak , blaok , blawk , zelfstandig naamwoord
, walm (Eindhoven en Kempenland; Tilburg en Midden-Brabant; West-Brabant); blawk; rook (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
blaak , blaok , mannelijk
, walm Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
Blaak , Blaak
, Bagijnhof; ‘n blaaikie pikke’ betekent wandelen op het Bagijnhof. Zie ook: marte Bron: Grauw, Sibrand de en Gerard Gast (2014), ABC Dordt. Dordtse woorden en uitdrukkingen, dialect, verhalen en versjes, gedichten en straattypes, Asaprint Uitgeverij, Dordrecht. |
|
blaak , blaok , zelfstandig naamwoord
, walm, door verbranding ontstaan zichtbaar gasmengsel; WBD (III.2.1:218) 'blaak', 'rook' = damp; WBD (III.4.4:212 'blaak' = damp, stoom' ook 'waas’, 'rook', 'smook'; C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978): BLAOK (ook bij v. Dale) dikke rook, walm; meestal gezegd van damp, die van warm eten af slaat: den blaok slot er aaf; den blaok hangt on de zulder .WNT BLAAK - gloed van vuur (ook fig.) thans niet meer in gebruik. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
blaak , bläök
, walm Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |