Woord: beroerte
|
beroerte , bĕreurtĕ
, beroerte. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
beroerte , beröörte , vrouwelijk
, beroerte Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
beroerte , beruirte , beroerte , [zelfstandig naamwoord]
, ook: berörte (Stad) =beroerte. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
beroerte , beruerte , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, beroerte Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
beroerte , beruurte , bereurte
, beroerte. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
beroerte , bereurte , beroerte, beruierte
, bereurtes , (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook beroerte (Veenkoloniën, Zuidoost-Drents veengebied), beruierte (Kop van Drenthe, Veenkoloniën) = beroerte Aol Rieks hef een bereurte had, mor het liekt nog aordig good (Gas) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
beroerte , broerte , breurte
, (Kampen) beroerte. Ook: breurte (Kampereiland, Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
beroerte , bereurte
, beroerte. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
beroerte , beroerte , bereurte, beruurte , zelfstandig naamwoord
, de; beroerte Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
beroerte , bereurte , zelfstandig naamwoord
, beroerte, attaque. Zich/em een bereurte skrikken ‘erg schrikken’. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
beroerte , bereurte , breurte
, beroerte. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |