Woord: bekeukelen
|
bekeukelen , [begoochelen] , bekeukeln
, begoochelen, Gron. d’oogen verkeukeln. Zie: keukeln. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
bekeukelen , bekeukêln
, in: iemand de oogen bekeukêln = begoochelen; ook Drentsch. Zie: keukêln. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
bekeukelen , bekeukeln , begoegeln , [werkwoord]
, begoochelen, betoveren. Op Slòchtermaart was n gogelder, dij bekeukelde joe eerst de ogen. || keukeln Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
bekeukelen , bekeukeln
, begoochelen, beheksen Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
bekeukelen , bekeukeln , begeugeln
, (Zuidwest-Drenthe, zuid, Zuidoost-Drents zandgebied). Ook begeugeln (Zuidoost-Drents zandgebied) = 1. begoochelen, wat wijs maken Der wordt ezegd dat slangen en adders kleine dierties bekeukeln kunt. Ze kunt dan gien vinne verreuren (Rui), Ie mut oe niet laoten bekeukeln (Hol), IJ kunt zo scharp kieken aj wilt, maor hie giet je bekeukeln (Exl), Oen ogen laoten bekeukeln deur een goochelaar (Hol) 2. bekonkelen (Zuidwest-Drenthe, zuid) Wat heb ze mit ʼn beiden toch te bekeukeln op de dèle? (Ruw), zie ook bekaokeln, bekonkeln Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bekeukelen , bekaokeln , zwak werkwoord, overgankelijk
, (dk) = verblinden, betoveren ...daʼk mij niet begriepe, daj oe deur die grootheid de ogen zo laot bekaokeln (dk), zie ook bekeukeln Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bekeukelen , bekeukelen
, begoochelen; ogen bekeukelen, het gezicht bedriegen, goochelen. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
bekeukelen , bekoekelen , bekukelen, bekeukelen
, 1. beetnemen (Oldebroek, Wezep); 2. begoochelen, betoveren (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |