Woord: baron
|
baron , beron
, baron. Zie ook: bram. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
baron , berôn , brôn
, baron. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
baron , beron , [zelfstandig naamwoord]
, 1 baron.; 2 een grote meneer. ‘t Is n haile beron. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
baron , berón , mannelijk
, berónne , berunke , baron. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
baron , baron , beron
, baronnen, barons , Ook beron = 1. baron Hie lop der bij as een baron: ʼt lief veuroet en de doemen achter ʼt vest (Gas), Dat is een baron van Habberniks veel poeha en geen geld (Dwi), Het is een baron van Eikenstein, een echte dikdoender (Odo) 2. dikke kerel, soms met air van een baron Die kerel, dat is mij ook een baron, die kan niet zien, of hij de schoenen dichte hef (Hgv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
baron , beron
, baron Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
baron , baron , beron , zelfstandig naamwoord
, de; baron: vrijheer Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
baron , beron , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, beronne , berönsje , baron , VB: Ién Riékelt woende vreuger jaore op 't kesjtiel 'nne beron. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
baron , beron
, beron van Epscheuten; beron van Uppelscheuten, verwaand persoon (Apeldoorn). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |