Woord: balkduister
balkduister , baalkeduuster , [zelfstandig naamwoord]
, pikdonker; letterlijk zo duuster as op n baalk; Zo bij uitbreiding baalkriek = schatrijk. Wòrst nòg baalkeriek, man! (Dijkstra.) || baalk Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
balkduister , baalke duuster
, erg donker Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
balkduister , balkenduuster , bijvoeglijk naamwoord
, (Ros) = erg donker Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
balkduister , [pikdonker] , balkduuster , balkeduuster
, pikdonker (Oldebroek, Wezep, Heerde). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |