Woord: armoeden
|
armoeden , arremuien
, Kibbelen. D(i)ee mensen likt altît te aremuien onder mekare. Ook: zich vergeefs inspannen: Aremuit nu maor n(i)eet langer, î könt ’t ümmes tòch n(i)eet. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
armoeden , [kibbelen] , arremuien
, Kibbelen. D(i)ee mensen likt altît te arremuien onder mekare. Ook: zich tevergeefs inspannen: Arremuit nu maor n(i)eet langer, î kö̀nt ’t ümmes tòch n(i)eet. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
armoeden , èrremoeie
, moeilijk doen Wa ligde daor toch te èrremoeie Wat ben je toch moeilijk aan het doen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
armoeden , èèrmoeien
, ploeteren. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
armoeden , [tobben] , èèremoeie
, tobben Bron: Gast, C. de (2011), ’t Boekske van de Aolburgse taol, Wijk en Aalburg: Stichting behoud Aalburgs dialect. |
|
armoeden , [klagen] , aremoejen
, klagen (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |