Woord: afrikken
|
afrikken , afrikken
, het land met latten en palen omheinen tegen het vee. Zie rik. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
|
afrikken , òfrikken , zwak werkwoord
, omheinen. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
afrikken , òfrikken
, Door rikkingen afsluiten. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
afrikken , [ergens een hek(werk) omzetten] , ofrikkĕn
, een hek ergens omzetten. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
afrikken , òfrikken
, Door rikkingen afsluiten. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
afrikken , ofrikken
, afrasteren. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
afrikken , ofrikken
, rikken of, of erikt (erikkend) , afrasteren. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
afrikken , ofrikken , zwak werkwoord, overgankelijk
, (Zuidoost-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid, Midden-Drenthe) = afrasteren Ik zal dat stukkien gröslaand wat beter ofrikken mutten, want de biesten waren der al weer uut (Coe), z. ook ofvreen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
afrikken , ofrikn
, omheinen, afrasteren. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
afrikken , ofrikken , werkwoord
, rikken of, of-erikt , omheinen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
afrikken , ofrikken , ofrinken, afrikken
, zie richelen. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |