Woord: aanblekken
|
aanblekken , [blaffen, toesnauwen] , anblekken
, blaffen, toesnaauwen. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
|
aanblekken , anblikken
, een stuk van den bast van een boom snijden, ten teeken wat men in een bosch denkt te verkoopen. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
|
aanblekken , anblekken
, aanblaffen. Bron: Ballot, A. (1870), Eigenaardigheden van het Twentsche dialect, uitgegeven in 1968, Hengelo. |
|
aanblekken , [bomen merken om gekapt te worden] , anblekken , zwak werkwoord
, aanschrappen (van boomen). Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
aanblekken , anblekken , anblessen
, markeren van bomen die gekapt moeten worden. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |