Woord: aagje
|
Aagje , Oagje , [eigennaam]
, Aagje. Oagje Nijneers n nijschiereg Oagje. Scheldvers (Hogeland): Oagje, mien moagje, Wat heb ik noa die zòcht! Wis toe nait dat ‘t Zundag was, Of haars der nait om dòcht? || nijneers Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
Aagje , Aagie
, vrouwennaam. Zegswijze ’n Aagie, een nieuwsgierig Aagje | Je moete niet zô’n Aagie worre, ’oor! – De toepassing van de naam is ontleend aan ‘Het kluchtigh avontuurtje van ’t Nieuwsgierigh Aeghje van Enkhuizen’, in 1655 geschreven door de Amsterdamse dichter Jan Zoet. Meervoud aagies, nieuwsgierige Aagjes. Zegswijze Aagies mit lange neuze, afwimpelende reactie op de vraag naar de inhoud van een doos, een pakje e.d. | ‘Wat zit er in dat pakkie, moe?’ ‘Niks, Aagies mit lange neuze!’ Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
Aagje , Aechie , eigennaam
, Aagje Nieuwsgiereg Aechie Nieuwsgierige jongen/meid Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
aagje , eggel
, bijdehand meisje (Hattem). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |