Woord: zweren
|
zweren , sweren , [werkwoord]
, 3 p.s.pres.ind. swert. H.vii.47 , zweren. Got. svaran. ONo/IJsl. sverja. Zwe. svärja. De. svärge. Angels. sverian. Eng. swear. Fri. swarre. Sagelt. swéra. Nd. schweren. Hd. Schwören. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
zweren , zwéren , sterk werkwoord
, zweren. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
zweren , zwèren , sterk werkwoord
, zweren. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
zweren , gezworen*
, (bldz. 520), in het Nederlandsch alleen in ongunstige beteekenis; toch hoort men wel eens: gezworen vrienden. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
zweren , zwaere , werkwoord
, zweren. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
zweren , swellen , [werkwoord]
, ‘t swelt, swol, is zwollen het zwollen. , zweren. n Swellende bòrst. Haand is hom haildal verswòllen. (Het Holl. zwellen wordt weergegeven door omschrijving. Knòppen wòrren al dik. Zai het dikke borsten enz.) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
zweren , sweren , [werkwoord]
, Ik sweer, doe sweerst; ik sweerde of ik swoor, ik heb sworen. , 1 zweren. Hai sweerde der n aid op. Men zol sweren, dat ‘t woar was.; 2 vloeken. Ze zatten in haarbaarg te sweren en te vluiken. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
zweren , zwearn , zwak werkwoord
, zweren Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
zweren , sjwaere , werkwoord
, sjwouer, haet of is gesjwaore , zweren. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
zweren , zwéére
, zweren, ontstoken zijn; de vinger zwéért “de vinger is ontstoken”. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
zweren , zweren
, zweren (zweur), ezweuren , zweren. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
zweren , zweren , zwèren , sterk werkwoord, overgankelijk
, Ook zwèren (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid) = 1. een eed zweren Hij zweert bij hoog en leeg, dat hij het niet daon hef (Eex), Ik zwere dat het waor is (Pes) 2. graag hebben Hij zweert bij een borrel (Die), ...bij broene bonen mit spek (Bro) 3. vloeken (Zuidwest-Drenthe) Ie magt niet zwèren (Hgv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
zweren , zweren , zwèren , zwak werkwoord, onovergankelijk
, Ook zwèren (Zuidwest-Drenthe, zuid, Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe) = ontsteken door een infectie Ik har een splinter in de vinger en dei is begunnen te zweren (Bov), (bijv.) Hij hef een zwerende vinger en het wil mar niet genezen (Bro), De middelste vinger, die zweert mij (Ruw), z. ook zwellen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
zweren , zweren , werkwoord
, zweren (van een eed) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
zweren , zweren , werkwoord
, zweren (van een wond) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
zweren , zweern
, ik zwere / zweure; iej zweert / zweurn; hie zweert / zweur; ik heb ezweurn , zweren. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
zweren , zwèèrende
, zwerende , Dé klopt lék ne zwèèrende vinger. Dat klopt zoals een zwerende vinger. Dat is precies gepast. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
zweren , zweren , werkwoord
, 1. opscheppen, zwetsen 2. de eed afleggen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
zweren , zjwère , werkwoord
, zjwoer, gezjwoere , zweren , (afw. vormen o.t.t. dich zjweurs, hër zjweurt) VB: 'Ich zjwèr dat 't woer ês', zaag Zjengske en 'r sjpyde tösje twie vinger doer. VB: Es ich mich mer uurges aon rip daan zjwèr ich al. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
zweren , zwaere
, zweurtj, zwoear, gezwoeare , 1. zweren 2. zweren van wonden , Hae zwoear mich dèt d’r ’t neet gedoon haaj. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
zweren , zwieëre
, zwieërtj, zwieërdje/zwoear, gezwoeare , zweren, beloven, eed afleggen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
zweren , zwaere , werkwoord
, zwuërtj, zwoeër, gezwoeëre , zweren; det kloptj wie eine zwaerenjdje vinger – dat klopt als een bus Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
zweren , zwaere , werkwoord
, zwaertj, zwoeër/zwoor, gezwoeëre/gezwore , zweren Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
zweren , zwèère , sterk werkwoord
, zwèère - zwoor - gezwoore , zwèrderij; zweren (van een wond); B zwèère - zwèèrde - gezwoore; Dirk Boutkan (1996) - (zwêere - zwôor - gezwôore); De Wijs – (Echt gebeurd: ) Pastoor: Zedde gij gevormd, Jan? Jan: Jao Pastoor, in menne bovenèrrum en ’t hee gezwoore ôôk (17-10-1972); Cees Robben - èn et heej nòg gezwooren ôok; Nao drie of vier daogen, ik weet dè niemer percies moeste dan terugkome, dan kêeke ze of et al waar gaon zwèère. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2, Tilburg 2007) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
zweren , zwaere
, zwaor – gezwaore , zweren Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |