Woord: wonen
|
wonen , wónen , zwak werkwoord
, wonen. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
wonen , wonên
, voor: dienen, als dienstbode thuis zijn; bie wel hestoe verleden joar woond? = bij wien (of: - wie) hebt gij het vorige jaar gediend? zij het doar al lank woond = zij heeft bij die menschen al jaren lang gediend; hij woont bie de boer = hij is boerenknecht – ik wijt hōm nijt wonen, ook: - te wonen = zijne woning zou ik u niet kunnen aanwijzen; ook elders in gebruik. Ook = woning, meervoud wonins; bin twei wonins (of: koamers) in dat hoeske, d’r wonen twei hoesholns in (of: ien) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
wonen , wonen , weunen , zwak werkwoord, intransitief
, Zie de wdbb. || Je weune om de Zuid, niet? – Vgl. woon-end. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
wonen , wonen*
, (bldz. 580): deze uitdrukking is Nederlandsch (men denke aan: ik weet het niet staan, ik zie het niet liggen), in de spreektaal zegt men algemeen: ’k weet hem niet te wonen. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
wonen , wonnen
, voor wónen hoort men niet veel meer. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
wonen , woëne
, woën, woëns, woënt, woënde, gewoënd , wonen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
wonen , wonnen , [wǫn̥]
, waonde, ewaont; ik wonne, dů waonst, hei waont, wi, i, zei wont , wonen Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
wonen , wonen , [werkwoord]
, 1 wonen. Ik wait hom nait (te) wonen. Zai komen in Stad te wonen.; 2 als dienstbode thuis zijn. Bie wel hest vleden joar woond?; 3 woning. Binnen nòg twij wonens in dat hoeske.; 4 het wonen. Zai goan noa Stad mit wonen. || woon Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
wonen , wonn , zwak werkwoord
, wonen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
wonen , weune
, wonen Bron: Spek, J. van der (1981), Zoetermeers woordenboek, Zoetermeer. |
|
wonen , weune , werkwoord
, Wonen. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
wonen , woone
, woonde, haet gewoont , wonen. Ich weit dich waal woone: ik weet je wel te vinden (bedekte bedreiging). Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
wonen , wonen , waonen, weunen , zwak werkwoord, (on)overgankelijk
, Ook waonen (Zuidoost-Drents veengebied), weunen (vs) = wonen Ik zul daor veur niks nog niet willen wonen (Schn), Ze woont maor een haonentree van mekaor (Gro), Het woont hier mooi het is een mooie plek om te wonen (Die), Huusie wonen deden wij in het zaandhokke kinderspel (Wsv), z. ook hoesienspeulen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
wonen , wonen
, wonen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
wonen , woone , werkwoord
, spr: Op oew eige woone. Het ouderlijk huis verlaten hebben en zelfstandig gaan wonen. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
wonen , weune , werkwoord
, weun, weunde, geweund , wonen Ze weunt al jaere op durp Ze woont al jaren op het dorp Hij weunde nog op z’n aaige Hij woonde nog op zichzelf Ze hebbe d’r leve lang in een oud huisie an d’n dijk geweund Ze hebben hun leven lang in een oud huisje aan de dijk gewoond Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
wonen , woene , werkwoord
, woende, gewoend , wonen , VB: V'r woene al hil get jaore mêt plezeer ién dit duerp. Zw: Ich wèit 'n mëlie woene: ik weet waar een merel haar nest heeft Zw: Oe niks ês, dao woent gèine: elk huisje heeft zijn kruisje Zw: Uurges woene: in dienst zijn: Ze hèt dértig jaor bié dezelfde femiélie gewoend.; dienst (in dienst zijn als dienstbode) woene (vero.) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
wonen , wònde
, wonen Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
wonen , wôône
, wonen. in de uitdrukking: “ij wôôn met de bel aon de deur”, “hij is welgesteld”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
wonen , woone
, wonde, gewònd , wonen , ’t Woone in Nuejne is hil schòn. Het wonen in Nuenen is heel mooi. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
wonen , woeane
, woeantj, woeandje, gewoeandj , wonen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
wonen , woeëne , werkwoord
, woeënjtj, woeënjdje, gewoeënjdj , wonen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
wonen , woeëne , werkwoord
, wonen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wonen , woone , zwak werkwoord
, wonen; Dè daor nòg meense woone! - Dat daar nog mensen wonen!; Dirk Boutkan (1996) - (blz. 23) 'wôone'; – woone - wónde - gewónd, met vocaalkrimping; – ook in tegenwoordige tijd vooaalkrimping: gij/hij wónt; wont, wonde - woont; Cees Robben - de vrouw waor ge meej saomewónt; Cees Robben - In mèn buurt wónt óm de aanderste deur en vrouw ... Henk van Rijen - wont ie wèèd? - woont hij ver weg?; – tegenwoordige tijd sing., resp. verleden tijd van 'woone', met vocaalkrimping Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
wonen , woeëne
, woeënde – gewoeënd , wonen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |