elektronische Woordenbank van de Nederlandse dialecten (eWND)

Woord: weven

weven , wèven , zwak werkwoord , weven.
Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak
weven  , waeve , weven.
Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo.
weven , wiääven , zwak werkwoord , weven
Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen
weven , weve ,   ,   , dwarstouwen aanbrengen in het staande want, waardoor een soort touwladder naar den top van den mast ontstaat. Weeflijn, dwarstouw bij het weve gebruikt. Weeflijne de aangebrachte dwarstouwen.
Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen
weven , weefken , [werkwoord] , al zittend het bovenlijf of de benen voortdurend heen en weer bewegen. || wegen; weven , (Westerkwartier)
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
weven , weven , [werkwoord] , ik weefde, heb weefd of weven. , 1 weven. n Weven stof.; 2 wegen = zich heen en weer bewegen. Zit ‘och nait aal te wippen en te weven! Dan steeds weefd.
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
weven , weawn , zwak werkwoord , verleden deelwoord: eweawd, eweawn , eweawd (als handeling), eweawn (als door weven ontstaan)
Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl.
weven , waeve , waefde, haet of is gewaef , weven.
Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam
weven , weven , wèven , zwak werkwoord, overgankelijk , Ook wèven (Zuidwest-Drenthe, zuid, Zuidoost-Drents veengebied) = 1. weven Ik bezitte nog een viefschaften hemdrok mit zulvern knopen. Mien ootien hef het nog espunnen en in Möppelt is hij eweven (Hav), (bijv.) Dat geweefde good hef altied zokke mooie kleuren (Rui) 2. heen en weer gaan (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid) Hij zit op die stoel te weven (Hol) 3. regelmatige bewegingen maken van een paard, bijv. alsmaar met het hoofd zwaaien Dit peerd weeft, het zal wel ofkeurd worden (Eex), Dat pèerd dat weeft, dat moej niet kopen (Pes)
Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum
weven , weven , weven
Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen
weven , weevm , weven.
Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde.
weven , weven , werkwoord , 1. weven (lett.) 2. (van een paard) met het voorste deel van het lichaam heen en weer bewegen
Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte.
weven , wève , werkwoord , wèfde, gewèf , weven , VB: De sjpên haw e sjoen sjpênnegeweb gewèf.
Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt
weven , waeve ,  waeftj, waefdje gewaefdj , weven
Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn
weven , waeve , werkwoord , waeftj, waefdje, gewaeve , weven
Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd.
weven , wèève , sterk werkwoord , wèève - wêef - geweeve , weven; WBD wèève / haandwèève / tèùswèève / bèùtewèève/fabriekswèève / masjienaal w./ masjienaol wèève (II:949); WBD wèève meej ketoenen inslag (II:1039) - katoen inslaan; — wèève - wêef - geweeve; – tegenwoordige tijd: gij/hij wèèft; B wèève - wèèfde - geweeve; Cees Robben – verdiend meej enkelt wèève... (19610922); Audioregistratie 1978 –  “Mar dan hadde vruuger nòg wèl, war, dè man èn vrouw wêeven hè, den êene, den êene snachs èn den andere ooverdag…war…”. (interview met dhr. Hermans, transcriptie door Hans Hessels); WBD 'inwaeve' (II:1044) - inweven; ook 'krimpe' genoemd; Dirk Boutkan (1996) - 'wèève - wêef - geweeve'; Karel de Beer, Tilburgs bijnamenboek - 2000 - Pèèr Wèève = prof. Weeve (blz.83); Leo Goemans - Leuvens taaleigen (1936) - WEVEN – wé:ve wkw; wêef - weefde; 1e en 3e pers.enk. verl. tijd van 'wèève'; Hiernaast komt ook 'wèèfde' voor, de zwakke vorm
Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant
weven , waeve , waevde – gewaeve , weven
Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. +


<< vorige pagina

Gelieve als bronverwijzing te gebruiken:
Sijs, Nicoline van der (samensteller) (2015-), eWND, op ewnd.ivdnt.org,
gehost door het Instituut voor de Nederlandse Taal