Woord: weven
weven , wèven , zwak werkwoord
, weven. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
weven , waeve
, weven. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
weven , wiääven , zwak werkwoord
, weven Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
weven , weve , ,
, dwarstouwen aanbrengen in het staande want, waardoor een soort touwladder naar den top van den mast ontstaat. Weeflijn, dwarstouw bij het weve gebruikt. Weeflijne de aangebrachte dwarstouwen. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
weven , weefken , [werkwoord]
, al zittend het bovenlijf of de benen voortdurend heen en weer bewegen. || wegen; weven , (Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
weven , weven , [werkwoord]
, ik weefde, heb weefd of weven. , 1 weven. n Weven stof.; 2 wegen = zich heen en weer bewegen. Zit ‘och nait aal te wippen en te weven! Dan steeds weefd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
weven , weawn , zwak werkwoord
, verleden deelwoord: eweawd, eweawn , eweawd (als handeling), eweawn (als door weven ontstaan) Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
weven , waeve
, waefde, haet of is gewaef , weven. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
weven , weven , wèven , zwak werkwoord, overgankelijk
, Ook wèven (Zuidwest-Drenthe, zuid, Zuidoost-Drents veengebied) = 1. weven Ik bezitte nog een viefschaften hemdrok mit zulvern knopen. Mien ootien hef het nog espunnen en in Möppelt is hij eweven (Hav), (bijv.) Dat geweefde good hef altied zokke mooie kleuren (Rui) 2. heen en weer gaan (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid) Hij zit op die stoel te weven (Hol) 3. regelmatige bewegingen maken van een paard, bijv. alsmaar met het hoofd zwaaien Dit peerd weeft, het zal wel ofkeurd worden (Eex), Dat pèerd dat weeft, dat moej niet kopen (Pes) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
weven , weven
, weven Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
weven , weevm
, weven. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
weven , weven , werkwoord
, 1. weven (lett.) 2. (van een paard) met het voorste deel van het lichaam heen en weer bewegen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
weven , wève , werkwoord
, wèfde, gewèf , weven , VB: De sjpên haw e sjoen sjpênnegeweb gewèf. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
weven , waeve
, waeftj, waefdje gewaefdj , weven Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
weven , waeve , werkwoord
, waeftj, waefdje, gewaeve , weven Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
weven , wèève , sterk werkwoord
, wèève - wêef - geweeve , weven; WBD wèève / haandwèève / tèùswèève / bèùtewèève/fabriekswèève / masjienaal w./ masjienaol wèève (II:949); WBD wèève meej ketoenen inslag (II:1039) - katoen inslaan; — wèève - wêef - geweeve; – tegenwoordige tijd: gij/hij wèèft; B wèève - wèèfde - geweeve; Cees Robben – verdiend meej enkelt wèève... (19610922); Audioregistratie 1978 – “Mar dan hadde vruuger nòg wèl, war, dè man èn vrouw wêeven hè, den êene, den êene snachs èn den andere ooverdag…war…”. (interview met dhr. Hermans, transcriptie door Hans Hessels); WBD 'inwaeve' (II:1044) - inweven; ook 'krimpe' genoemd; Dirk Boutkan (1996) - 'wèève - wêef - geweeve'; Karel de Beer, Tilburgs bijnamenboek - 2000 - Pèèr Wèève = prof. Weeve (blz.83); Leo Goemans - Leuvens taaleigen (1936) - WEVEN – wé:ve wkw; wêef - weefde; 1e en 3e pers.enk. verl. tijd van 'wèève'; Hiernaast komt ook 'wèèfde' voor, de zwakke vorm Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
weven , waeve
, waevde – gewaeve , weven Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |