Woord: wees
|
wees , weeze , mannelijk, vrouwelijk
, weezen , wees. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
wees , wees , zelfstandig naamwoord, mannelijk, vrouwelijk
, Zie de wdbb. – Zegsw. De wesies moeten vandaag maar voor ons bidden, gezegd wanneer men gaat eten zonder eerst het tafelgebed te doen. – Evenzo in Friesl. de weesjongens scille wol for ús bidde (DIJKSTRA, Uit Friesl. Volksleven 2, 291). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
wees , [prieel] , wees , weesje
, tuinprieel. - Ze zitte-n-in de wees. Verg. bij v. Schothorst wēšen. Verg. ook wingerdweesje (Hoenkoop, Lopikerwaard), bij De Man, Het wassende water, 2de dr., 10. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
|
wees , wâes , ,
, wees. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
wees , weesjen
, Prieeltje, zomerhuisje. Dit woord heb ik omstreeks Elburg hooren gebruiken. Bron: Dumbar, G., H. Scholten en J.A. de Vos van Steenwijk Vollenhove (1952), Het Dumbar Handschrift – Idioticon van het Overijsels in het einde der achttiende eeuw, uitgegeven door H.L. Bezoen, Deventer |
|
wees , wees , [zelfstandig naamwoord]
, wezen kwammen vrouger in ‘t waarkhoes. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
wees , weis , zelfstandig naamwoord
, Wees(kind). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
wees , weis , mannelijk, vrouwelijk
, weize , weiske , wees. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
wees , wees , weze , 0
, wezen , (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook weze (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, veengebieden Oost-Drenthe) = weeskind Hij is as weze bie heur in hoes kommen (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
wees , weze
, wees Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
wees , weeze
, weesien , wees. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
wees , weesien
, tuinhuisje. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
wees , wêês , zelfstandig naamwoord
, wêêze , wêêssie , weeskind Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
wees , wejs , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, wejze , wejske , wees , VB: Dè ês bié pleegawwers groetgetrokke want 't ês 'nne wejs Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
wees , weze , zelfstandig naamwoord
, wees. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
wees , wees
, gang of loopruimte in een koestal, tussen *groep en buitenmuur (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
wees , weesje , weesjen, wesien
, 1. tuinhuisje, prieeltje; 2. verhoging in de kelder voor berging van een en ander. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
wees , wees , wieës , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, weze/wieëze , weeske/wieëske , eerste vorm Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); wees Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wees , wêes , zelfstandig naamwoord
, wees, kind zonder ouders Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
wees , weis
, wees Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |